8. Modlitwa końcowa i posłanie – błogosławieństwo na dalszą naukę

  1. Zebranie uwagi
    – Prowadzący prosi wszystkich, by ponownie usiedli w kręgu i spojrzeli na siebie nawzajem z życzliwością.
    – Chwila milczenia, by każdy nabrał pełnej obecności w sercu.

  2. Modlitwa dziękczynna

    „Boże, Ojcze Wszechmogący, dziękujemy Ci za dar spotkania w Szkole Wiary. Za otwarte serca, za wyjaśnienia prawd doktryny i wzajemne wsparcie. Niech to, czego się dziś nauczyliśmy, przynosi owoce we wzroście naszej wspólnoty.”

  3. Afirmacje umocnienia
    – Prowadzący wypowiada kolejno trzy krótkie afirmacje, które wszyscy powtarzają głośno, aby zakorzenić postanowienie trwania w wierze:

    1. „Ufam Słowu Bożemu i żyję według Jego nauki.”

    2. „Otwieram serce na każde Jego wezwanie.”

    3. „Jestem czujnym uczniem Chrystusa w codzienności.”

  4. Wizualizacja posłania

    „Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie, że dzisiejsze światło wiedzy spływa jak złoty promień z góry, otacza wasze czoła i serca, a następnie rozprasza się szeroko poza ten dom – do rodziny, przyjaciół, sąsiadów, wszystkich potrzebujących duchowego pokrzepienia. To wasze posłanie: nieść wiarę tam, gdzie jest cieniem zwątpienia.”
    – Kilka sekund ciszy na utrwalenie tego obrazu w sercach.

  5. Błogosławieństwo końcowe

    Prowadzący kładzie ręce nad kręgiem lub unośi otwarte dłonie ku górze i wypowiada:
    „Niech Bóg – Ojciec Miłosierny, Syn Boży i Duch Święty – wejrzy na wasze starania i obdarzy was światłem, odwagą i radością, abyście stali się świadkami Jego miłości. Amen.”

  6. Symboliczny gest posłania
    – Wszyscy unoszą ręce (jak skrzydła posłania) i jednocześnie kierują je na zewnątrz kręgu, jakby wypuszczali Jego łaskę ku światu.

  7. Zakończenie pieśnią lub akcentem
    – Krótka, radosna pieśń (np. refren „Idźcie i głoście”) lub wspólne wezwanie:

    „Idźcie w pokoju Chrystusa i nieście Jego Dobrą Nowinę!”

  8. Cisza i rozstanie
    – Po ostatnim wezwaniu kilkusekundowa cisza.
    – Uczestnicy mogą uścisnąć sobie dłonie lub położyć rękę na ramieniu sąsiada jako znak bratniej jedności i wzajemnego wsparcia.


Tak zakończona modlitwa końcowa i posłanie umacnia uczestników w gotowości do codziennego praktykowania zdobytej wiedzy i zachęca do nieustannego dzielenia się światłem wiary z innymi.