Poprzedni
Następny

6. Afirmacja jedności – wszyscy razem:

„Jesteśmy jedno w Jego miłosierdziu”

Cel: Ugruntować i utrwalić więź duchową powstałą dzięki wzajemnemu przebaczeniu, uznać wspólnotę ciałem i duchem oraz prosić o trwałe wypełnienie Królestwem pokoju.

A. Przygotowanie postawy

  1. Przywrócenie koła:

    • Uczestnicy ponownie stają w pełnym kole, twarze zwrócone do środka, dłonie złączone w poprzedni sposób lub splecione z dłońmi sąsiadów.

  2. Wyprostowana sylwetka:

    • Stopy rozstawione na szerokość bioder, kręgosłup wydłużony, barki rozluźnione, broda lekko uniesiona — pozycja godna i otwarta na dar wspólnoty.

B. Modlitwa wspólna

Prowadzący (głośno, pogodnym tonem):

„Panie Jezu Chryste,
któryś jednoczył w sobie grzeszników i świętych,
spraw, aby to, co dokonało się w naszych sercach,
zrodziło trwałą jedność w Twoim Duchu.
Niech każdy z nas odczuje, że nie jest sam,
lecz częścią Twojego Ciała – Kościoła Domowego.
Amen.”

C. Wypowiedzenie afirmacji

(Afirmację powtarza cała grupa razem, trzykrotnie, z narastającym przekonaniem.)

  1. Raz – cicho, z intencją:

    „Jesteśmy jedno w Jego miłosierdziu.”

  2. Dwa – wyraźniej, z oddechem:

    „Jesteśmy jedno w Jego miłosierdziu.”

  3. Trzy – donośnie, całą piersią:

    „Jesteśmy jedno w Jego miłosierdziu!”

D. Dodatkowe afirmacje serca

(Po głównej formule prowadzący kieruje do grupy cztery krótkie afirmacje, które wszyscy w myślach przyjmują.)

  1. „Nasze rany są wspólne. Razem się goimy.”

  2. „Duch Święty kształtuje nas na jedno.”

  3. „Dar przebaczenia złączył nasze serca.”

  4. „Idziemy razem drogą pokoju.”

E. Wizualizacja jedności

  1. Wieniec światła:

    • Zamknij oczy i wyobraź sobie, że nad każdym z nas, w miejscu serca, zapala się mała gwiazda światła.

  2. Łączący promień:

    • Z tych gwiazd wychodzą promienie, które splatają się ponad naszymi głowami, tworząc wieniec jasności opasający całe kręgiem.

  3. Przenikający puls:

    • Poczuj, jak puls tego światła synchronizuje się z biciem Twojego serca, a potem z biciem każdego obecnego — jedna, wspólna melodia pokoju i miłosierdzia.

F. Przejście do Etapu VII

Prowadzący (łagodnie):

„Niech świadomość naszej jedności promieniuje w nas dalej.
Przejdźmy teraz do Etapu VII – Wizualizacji uwolnienia,
aby pozwolić, by światło naszego przebaczenia rozlało się poza krąg.”

  • Krótka chwila milczenia (5–7 sekund) na wchłonięcie mocy wspólnej afirmacji i wizualizacji.


Poprzedni
Następny