Pilates

Pilates klasyczny – fundamenty i filozofia

Pilates klasyczny, znany również jako "Contrology," to pierwotna metoda opracowana przez Josepha Pilatesa w pierwszej połowie XX wieku. Jest to system ćwiczeń skoncentrowany na rozwoju kontroli ciała, wzmacnianiu mięśni głębokich, poprawie postawy oraz zwiększaniu elastyczności i płynności ruchów. Kluczowe cechy pilatesu klasycznego to:

• Zestawy ćwiczeń: Klasyczny pilates opiera się na ustalonej sekwencji ćwiczeń, które wykonuje się w określonej kolejności. Każde ćwiczenie ma swoje miejsce w strukturze treningu, co ma na celu systematyczne angażowanie całego ciała.
• Matwork jako podstawa: Ćwiczenia na macie są fundamentem metody klasycznej. Są one wykonywane z użyciem ciężaru własnego ciała, bez dodatkowego sprzętu, co pozwala skupić się na precyzji ruchu i kontroli.
• Sprzęt pilatesowy: Klasyczny pilates obejmuje również ćwiczenia z wykorzystaniem urządzeń takich jak reformer, cadillac, czy barrel. Sprzęt ten został zaprojektowany przez Pilatesa w celu urozmaicenia treningu oraz wsparcia i wyzwań dla różnych grup mięśniowych.
• Zasady metody: Pilates klasyczny ściśle przestrzega sześciu podstawowych zasad: koncentracji, kontroli, centrum, płynności, precyzji oraz oddychania. Te elementy są traktowane jako nieodłączne filary praktyki.

Pilates współczesny – adaptacja i innowacja

Pilates współczesny to ewolucja klasycznej metody, dostosowana do współczesnych potrzeb, wiedzy i oczekiwań różnych grup użytkowników. Opiera się na oryginalnych zasadach, jednak wprowadza modyfikacje w zakresie technik, sprzętu i podejścia do ćwiczeń. Kluczowe cechy pilatesu współczesnego obejmują:

• Elastyczność w sekwencjach: W odróżnieniu od pilatesu klasycznego, współczesna metoda pozwala na modyfikację kolejności ćwiczeń oraz dostosowanie ich trudności w zależności od indywidualnych potrzeb i poziomu sprawności uczestnika.
• Integracja wiedzy naukowej: Pilates współczesny czerpie z nowoczesnych badań z zakresu biomechaniki, fizjologii ruchu oraz rehabilitacji. Dzięki temu uwzględnia najnowsze standardy w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa.
• Dostępność dla szerokiej grupy odbiorców: Pilates współczesny jest bardziej uniwersalny i zróżnicowany, co czyni go odpowiednim zarówno dla sportowców, jak i osób w trakcie rehabilitacji czy początkujących.
• Nowoczesne techniki i sprzęt: Współczesny pilates często korzysta z innowacyjnych narzędzi, takich jak taśmy oporowe, piłki różnej wielkości czy koła do pilatesu, które pomagają rozwijać nowe aspekty sprawności fizycznej.
• Holistyczne podejście: Metoda współczesna kładzie nacisk nie tylko na ciało, ale również na równowagę psychiczną i społeczną. Zajęcia mogą być wzbogacone o elementy medytacji, mindfulness czy terapii ruchem.

Podstawowe różnice między metodami

1. Struktura ćwiczeń: Pilates klasyczny trzyma się sztywno ustalonej sekwencji, podczas gdy współczesny oferuje większą swobodę w tworzeniu programu treningowego.
2. Podejście do sprzętu: W klasycznym pilatesie sprzęt pełni rolę uzupełniającą, w współczesnym może być podstawą wielu sesji.
3. Grupy docelowe: Pilates klasyczny był pierwotnie ukierunkowany na zdrowych dorosłych, natomiast współczesny adresowany jest również do dzieci, seniorów, osób z ograniczeniami ruchowymi i różnymi schorzeniami.
4. Integracja nauki: Pilates współczesny uwzględnia nowe odkrycia naukowe, co czyni go bardziej bezpiecznym i dostosowanym do współczesnych realiów zdrowotnych.
5. Estetyka ruchu: Klasyczny pilates koncentruje się na naturalnej estetyce i płynności ruchu, podczas gdy współczesny pozwala na większe modyfikacje w zakresie dynamiki i intensywności ćwiczeń.

Znaczenie różnic dla praktyki

Wybór między pilatesem klasycznym a współczesnym zależy od celów i potrzeb uczestnika. Klasyczny pilates doskonale sprawdza się w kontekście tradycyjnej praktyki opartej na strukturze i precyzji. Z kolei współczesna metoda oferuje większą elastyczność, co czyni ją bardziej uniwersalną i dostosowaną do różnorodnych środowisk, od sal fitness po gabinety rehabilitacyjne.