8. Błogosławieństwo przestrzeni Jaźni

1. Przygotowanie ciszy i skupienia ✨

Usiądź wygodnie — najlepiej po turecku lub w pozycji, która umożliwia rozluźnione zamknięcie oczu. Trzymaj dłonie otwarte na udach, palce skierowane ku ziemi, tak by energia mogła przepływać swobodnie.

  • Wdech: skup swoje wnętrze.

  • Wydech: uwolnij napięcie.

  • Poczuj oddech przepływający jak cichy strumień.

2. Modlitwa błogosławieństwa serca

Cicho albo szeptem wypowiedz prośbę:

„Pan Bóg, dotknij mojego wnętrza: niech serce me bije w harmonii łaski.”

Każde kolejne powtórzenie modlitwy pogłębiaj intuicyjnie — od głębi serca ku czystemu światłu ducha.

3. Wizualizacja świetlistej przestrzeni

Wyobraź sobie subtelną, złotą poświatę — jak przestrzeń wokół serca i klatki piersiowej. Z każdym oddechem promienie się rozprzestrzeniają, oplatając cały torso.

  • Wizja: skondensowane pole świata duchowego wewnątrz.

  • Obraz: przestrzeń wypełniona aurą zapewnienia i pokoju.

4. Traktowanie granic siebie

Uświadom sobie granicę ciała: skóra, kość, ciało. Następnie wyobraź tę granicę jako półprzezroczystą powłokę — przenikają ją promienie Bożego światła.

Dotknij dłonią ten niewidzialny krąg:

„Oto miejsce, gdzie zaczyna się cud mojej obecności.”

5. Oczyszczenie energetyczne dłoni

Połóż dłonie na sercu, potem na skroniach, by przynieść równowagę. Poczuj subtelny ćwiek ciepła i elektryczności. To jak błogosławieństwo własnej jaźni, spływające z wnętrza.

Mantra w tle (powtarzana wewnętrznie):

„Jestem obrazem miłosierdzia, światłem świata.”

6. Połączenie z ciałem jasno‑światła

Przesuń dłonie dłonią ku dolnym żebrom i brzuchowi — symbolicznie otul swoje wnętrze. Nastawienie:

„Niech moje ciało będzie świątynią pokoju, w której mieszka Boże światło.”

W tym momencie możesz wyobrazić, że światło tryska jak fontanna — od podstawy kręgosłupa ku górze głowy.

7. Harmonizacja z oddechem

Estetyka świadomego oddechu:

  • Wdech: myśl – „Niech będzie miłość”.

  • Wydech: myśl – „Niech będzie pokój”.

Tak kilkakrotnie — aż do poczucia pełności każdej komórki.

8. Afirmacja błogosławieństwa Jaźni

Z głębi serca wypowiedz afirmację:

„Moje życie — moje ciało — przestrzeń mojej duszy błogosławione są Bożą obecnością.”

Niech słowa rezonują wewnątrz, jak echo w katedrze ciszy. Każde zdanie woła podniesienie wnętrza.

9. Zamknięcie rytuału błogosławieństwa

Delikatnie otwórz oczy, wykonaj gest znakowania się: palcem wskazującym wyznacz krzyż na czole, piersi i ramionach. Te szepty czynią obecność łaski cielesną.

Teraz możesz pozostawać jeszcze w ciszy przez moment — świadomie zanurzyć się w nowo uzgodnionym polem swojej Jaźni.


Symbolika i refleksja:

  • Przestrzeń Jaźni to nie tylko ciało, to sfera obecności, intencji, świętości.

  • Błogosławieństwo to słowo, dotyk i promień światła w jednym: łączy duchowe z cielesnym.

  • Ten rytuał prowadzi do harmonii wewnętrznej: w chwili obecności Jaźń spotyka Prawdę, pokój i Boże światło.

Jeśli chcesz kontynuować ceremonię (np. II.6.m.9 i II.6.m.10), daj znać — chętnie opiszę następne wersy rytuału.