Pasterski parasol
2. Afirmacja: „Pod Twoim cieniem jestem bezpieczny” – szczegółowy i praktyczny opis czynności
Praktyczne przeprowadzenie tej części ceremonii – afirmacji ochronnej – opiera się na pełnym zaangażowaniu zmysłów, ciała, intencji oraz przestrzeni duchowej. To nie jest tylko wypowiedzenie słów. To akt wejścia w symboliczne i duchowe schronienie pod opiekę Najwyższego Pasterza. Poniżej opisuję, krok po kroku, jak wykonać tę afirmację z pełnym namaszczeniem, by wywołała realną zmianę duchową i psychiczną – zarówno w Tobie, jak i w osobie, której ją dedykujesz.
1. Zatrzymanie – przygotowanie się wewnętrzne
Przed wypowiedzeniem afirmacji, konieczne jest pełne zatrzymanie ciała i myśli. Najlepiej to zrobić poprzez:
-
Trzy głębokie wdechy i wydechy, przez nos.
-
W czasie wydechu – symboliczne „odpuszczenie” wszelkich napięć i trosk. Powiedz sobie (w myśli lub na głos): „Oddaję ciężary mojemu Pasterzowi”.
-
Pozycja ciała: stój w pełni wyprostowany(a), z ramionami swobodnie opuszczonymi, stopami równolegle, stabilnie osadzonymi na ziemi – niczym korzenie drzewa.
2. Skoncentrowana obecność – fizyczne i duchowe ukierunkowanie
Wzrok skieruj ku górze lub zamknij oczy. Złóż dłonie w modlitewnym geście lub połóż jedną rękę na sercu, drugą wyciągnij lekko w bok – w geście otwartości na przyjęcie Bożej ochrony.
Nie spiesz się. Daj ciału i duszy chwilę, by poczuły przestrzeń, do której wchodzisz.
3. Wypowiedzenie afirmacji – słowo jako narzędzie duchowego zakorzenienia
Powiedz powoli, bardzo świadomie:
„Pod Twoim cieniem jestem bezpieczny.”
Zrób to:
-
Trzykrotnie, każdorazowo z inną intencją:
-
Pierwszy raz – dla siebie: jako ugruntowanie bezpieczeństwa wewnętrznego.
-
Drugi raz – dla osoby obok (np. gościa, przyjaciela, domownika): jako deklaracja wspólnej ochrony.
-
Trzeci raz – dla przestrzeni, np. całego domu lub ścieżki, którą ktoś podąża: jako błogosławieństwo miejsca.
-
Głos powinien być spokojny, nienapięty, ale stanowczy – tak jak głos matki lub pasterza, który czuwa.
4. Gest cienia – fizyczne zilustrowanie afirmacji
Weź parasol (jeśli jest fizycznie rozłożony w ramach ceremonii) lub symbolicznie rozłóż ręce jak daszek nad głową osoby obok – gest ten ma wyrażać cień ochrony.
-
Możesz też wykorzystać materiał – np. szal, chustę, płaszcz – i na chwilę narzucić go na głowę lub ramiona osoby, która znajduje się obok.
-
Ten moment ma znaczenie rytualne – tak, jak baldachim nad Najświętszym Sakramentem – tak Ty tworzysz teraz osłonę, cień, znak przynależności do strefy bezpieczeństwa Bożego.
5. Integracja oddechem – zakorzenienie afirmacji w ciele
Po wypowiedzeniu afirmacji i wykonaniu gestu, poproś osobę, która bierze udział w ceremonii, by:
-
Zrobiła wdech z wyobrażeniem, że oddycha bezpieczeństwem,
-
I wydech z intencją oddania lęku, zmartwienia, niepokoju.
Wykonajcie to trzykrotnie razem, najlepiej twarzą do siebie.
Wariant dla grupy: Każdy w grupie zwraca się w stronę środka kręgu i wykonuje to wspólnie – tworząc zbiorową tarczę ochronną.
6. Symboliczne „zakluczenie” afirmacji
Wypowiedz na zakończenie krótką frazę, która „pieczętuje” wypowiedziane słowa:
„Niech ten cień będzie tarczą na dziś i na wieki.”
Powiedz ją, kładąc delikatnie rękę na głowie lub ramieniu osoby, której błogosławisz.
Jeśli robisz tę część samemu – połóż rękę na własnym karku (symbol ochrony za plecami – miejscem niewidocznym, które powierzamy Najwyższemu).
7. Dodatkowe sposoby praktycznego wzmocnienia afirmacji
Jeśli chcesz, by afirmacja ta była bardziej trwała i powracała w codzienności, możesz:
-
Napisać ją na kartce i zawiesić nad wejściem do pokoju lub nad łóżkiem.
-
Wyszyć ją na szalu lub chustce, którą nosisz w podróży.
-
Użyć jej jako hasła mentalnego przed wejściem w stresujące sytuacje (np. „Pod Twoim cieniem jestem bezpieczny – teraz wchodzę w spotkanie, rozmowę, trud”).
8. Rytmiczna wersja afirmacji – do recytacji lub śpiewu
Dla pogłębienia – stwórz prostą melodię lub rytm, który uczyni afirmację modlitwą w ruchu. Przykład prostego rytmu:
Pod Twoim cieniem
Jestem bezpieczny
Cień Twój nade mną
Światło beze mnie
Tę wersję można nucić cicho podczas spaceru, pracy, odpoczynku – jako duchowy parasol, który unosi się nad Tobą w każdej chwili dnia.
Zastosowanie w praktyce codziennej i liturgicznej:
-
Przed wyjściem z domu – jako duchowa zbroja.
-
Po powrocie – jako oczyszczenie i przywrócenie spokoju.
-
Przy wejściu do nowego miejsca (dom, pokój, hotel, kościół) – afirmacja może być wypowiedziana jako błogosławieństwo przestrzeni.
-
Przy spotkaniu z osobą w kryzysie – wypowiedz ją w myślach lub szeptem, kładąc rękę na jej ramieniu.
-
Jako stały punkt poranny – np. po ubraniu się, zanim opuścisz pokój: wypowiadasz afirmację przed lustrem.
Jeśli chcesz, mogę przygotować również wersję śpiewaną lub graficzny wzór tej afirmacji jako obrazek, który można powiesić w domu lub nosić przy sobie. Czy chcesz taki artefakt duchowy?
