Rytuały i ceremonie ...

1. Wprowadzenie do odmawiania
   Prowadzący przyzywa ciszę i prosi wszystkich, aby trzymali różaniec w dłoniach tak, by jedno ogniwo było przekazywane przez kraty – fizycznie łącząc obie strony.

   „Teraz wspólnie zanurzymy się w nasze misterium, odmawiając dziesiątka „Zdrowaś Maryjo”, a w myślach rozważając wybraną tajemnicę. Niech każde z naszych „Zdrowaś” będzie mostem łączącym serca mimo krat.”

2. Pierwsze „Zdrowaś Maryjo”
   Wszyscy wspólnie wypowiadają głośno:

   „Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą…”,
   a w sercach myślą o pierwszym momencie tajemnicy (np. Chrystus modlący się w Ogrójcu).

3. Wizualizacja sceny przy każdym „Zdrowaś”
   Podkreślenie: przed kolejnym „Zdrowaś” każdy przez chwilę wizualizuje scenę zgodnie z kolejnością rozważania. Na przykład:

   • 1. Zdrowaś – Jezus klęczy w ogrodzie, wołając „Abba, Ojcze…”

   • 2. Zdrowaś – pot drżący na Jego czole jak krople cierpienia

   • …
     Każde słowo różańca splata się z obrazem Jego ufności i samotnej walki.

4. Afirmacje między częściami dziesiątka
   Co piąte „Zdrowaś Maryjo” prowadzący wprowadza krótką, wspólną afirmację (szeptem lub półgłosem):

   „Ufność nas łączy.”
   „Twoja miłość nas wspiera.”

5. Przekazywanie światła i intencji
   Przy każdej kolejnej dziesiątce uczestnik stojący po stronie wiernych przekazuje zapaloną świecę osobie za kratami, symbolicznie dzieląc się nadzieją. Ta osoba przekazuje ją dalej w górę, aż światło znajdzie się w środku kraty.

6. Połączenie gestem
   Choć ręce fizycznie oddzielone, na zakończenie każdej piątki prowadzący zaprasza do dotknięcia kraty:

   „Dotknij krat z miłością – niech ta bariera ustąpi przed naszą wspólną wiarą.”

7. Cicha modlitwa indywidualna
   Po ostatnim „Zdrowaś Maryjo” w dziesiątku prowadzący zachęca do krótkiej, cichej modlitwy własnej intencji, trzymając różaniec blisko serca. W tej chwili każdy mentalnie zanosi swoją najgłębszą potrzebę.

8. Zakończenie dziesiątka
   Gdy ostatnie „Zdrowaś Maryjo” zostanie wypowiedziane, wszyscy jednocześnie mówią półgłosem:

   „Amen.”
   – a prowadzący zapowiada przejście do kolejnego etapu (Afirmacja miłosierdzia).

W tej wspólnej modlitwie dziesiątka staje się nie tylko odmawianym paciorkiem różańca, lecz żywym doświadczeniem jedności: każdy „Zdrowaś” splata nadzieję i serca obu stron, wypełniając przestrzeń między kratami światłem wiary.