2. Modlitwa wstępna – prośba o jedność mimo fizycznej bariery

  1. Zachęta do otwartego serca
    Prowadzący zwraca uwagę wszystkich na wagę jedności:

    „Bracia i siostry, choć dzielą nas kraty, serca nasze mogą bić jednym rytmem miłosierdzia i nadziei.”

  2. Wezwanie Ducha Świętego
    Wszyscy razem, z lekko pochylonymi głowami, odmawiają krótką modlitwę do Ducha Świętego:

    „Duchu Święty, przyjdź i zamieszkaj pośród nas. Wlej w nasze serca dar jedności, aby przez ten różaniec przekroczyć wszelkie mury.”

  3. Prośba o jedność w Chrystusie
    Następnie prowadzący wypowiada głośno intencję:

    „Boże, Źródło wszelkiej wspólnoty, pomóż nam zbliżyć się do siebie w duchu Twojej miłości, by każda bariera została pokonana Twoją obecnością.”

  4. Cicha afirmacja osobista
    Każdy uczestnik w ciszy serca powtarza:

    „Jestem jednym z Tobą, Panie, ponad każdym podziałem.”

  5. Gest złączenia dłoni

    • Po stronie wiernych: prowadzący nakazuje unieść koronkę różańca obiema dłońmi przed sobą, jakby chciał ją ofiarować uczestnikom za kratą.

    • Po stronie osadzonych: każda osoba za kratami również unosi różaniec obiema dłońmi, tworząc wizualny obraz łączących się modlitewnych dłoni.

  6. Wizualizacja jedności
    Wszyscy zamykają oczy i wyobrażają sobie, że przez każdą kraciastą szczelinę płynie delikatny strumień światła łączący dwa światy:

    „Widzę, jak promień Bożej miłości przenika kraty i spaja nasze dłonie, niosąc pokój i nadzieję.”

  7. Zakończenie modlitwy wstępnej
    Cała wspólnota kończy modlitwę słowami:

    „Niech ta modlitwa stanie się mostem, który łączy nasze serca w Chrystusie. Amen.”

  8. Cisza na osobiste włączenie się
    Po «Amen» zapada kilkusekundowa cisza, podczas której każdy może w myślach ofiarować swoje intencje za osoby po obu stronach kraty.


Ten etap ma na celu przebić fizyczną barierę krat wspólną modlitwą i gestem, tworząc duchową przestrzeń jedności i wzajemnego wsparcia.