8. Modlitwa zakończenia i posłanie

1. Przygotowanie do błogosławieństwa

– Uczestnicy ponownie łapią się za ręce w kręgu, wskazując na wzajemne wsparcie i jedność.
– Prowadzący prosi o chwilę ciszy, aby każdy mógł uświadomić sobie godziny wspólnej modlitwy i świadectw, a także promienie nadziei i pokoju, które padły na serca.

2. Wprowadzenie słowami Pisma

Prowadzący (cicho, ale wyraźnie):
„Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze” (Mt 5,14).
„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody… A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,19–20).

3. Błogosławieństwo pasterskie

– Prowadzący unosi ręce ponad krąg, a uczestnicy podnoszą oczy i wyciągają dłonie w geście otwartości.

Prowadzący (modlitwa błogosławieństwa):
„Pan Bóg, który dał nam dar nadziei, niech napełni wasze serca radością i pokojem.
Niech Duch Święty wspiera was w każdym dniu,
abyście byli świadkami Jego miłosierdzia i miłości.
Niech Bóg wszechmogący – Ojciec, Syn i Duch Święty –
strzeże was i prowadzi drogą życia. Amen.”

4. Afirmacje posłania

– Wspólnota powtarza razem, z podniesionymi dłońmi:

„Jestem narzędziem nadziei w rękach Boga.”
„Idę z Jego światłem, by oświecać mroki wątpliwości.”
„Moje słowa i czyny przynoszą pokój tam, gdzie panuje lęk.”

5. Wizualizacja misyjna

– Prowadzący zachęca do zamknięcia oczu na moment:

„Wyobraźcie sobie, jak rozchodzicie się z tego miejsca, każdy swoją ulicą, swoim domem, swoim miejscem pracy – a z waszych serc promieniuje jasne, ciepłe światło nadziei.
Patrzcie, jak ono rozświetla drogę tym, którzy są zagubieni, słabną w zniechęceniu czy rozpaczy.”

6. Modlitwa personalna

– Chwila półminutowej ciszy, podczas której każdy w myślach prosi:

„Panie, spraw, bym dziś jedną osobą pocieszył nadzieją. Spraw, by moje słowo i uśmiech przyniosły Kogoś bliżej Ciebie.”

7. Zakończenie śpiewem lub Psalmem

– Cała wspólnota śpiewa prostą pieśń lub psalm, np. „Panie, Ty przychodzisz” albo odmawia Ps. 121:

„Podnoszę oczy ku górom: skąd nadejdzie mi pomoc?
Pomoc moja od Pana, który uczynił niebo i ziemię.”

8. Posłanie w świat

Prowadzący:
„Idźcie więc w pokoju i niosąc nadzieję.
Nieście Chrystusa każdemu, kogo spotkacie.
A Bóg, który rozpoczął w was dobre dzieło,
niech je ukończy aż do dnia Chrystusa.”
– Uczestnicy odpowiadają: „Amen.”


Po tej ceremonii każdy odchodzi z przekonaniem, że niesie ze sobą iskierkę Bożej nadziei, a jedność kręgu trwa – choć fizycznie rozstajecie się, duch wspólnoty pozostaje.