Krąg Wsparcia Wiary
8. Modlitwa zakończenia i posłanie
1. Przygotowanie do błogosławieństwa
– Uczestnicy ponownie łapią się za ręce w kręgu, wskazując na wzajemne wsparcie i jedność.
– Prowadzący prosi o chwilę ciszy, aby każdy mógł uświadomić sobie godziny wspólnej modlitwy i świadectw, a także promienie nadziei i pokoju, które padły na serca.
2. Wprowadzenie słowami Pisma
Prowadzący (cicho, ale wyraźnie):
„Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze” (Mt 5,14).
„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody… A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,19–20).
3. Błogosławieństwo pasterskie
– Prowadzący unosi ręce ponad krąg, a uczestnicy podnoszą oczy i wyciągają dłonie w geście otwartości.
Prowadzący (modlitwa błogosławieństwa):
„Pan Bóg, który dał nam dar nadziei, niech napełni wasze serca radością i pokojem.
Niech Duch Święty wspiera was w każdym dniu,
abyście byli świadkami Jego miłosierdzia i miłości.
Niech Bóg wszechmogący – Ojciec, Syn i Duch Święty –
strzeże was i prowadzi drogą życia. Amen.”
4. Afirmacje posłania
– Wspólnota powtarza razem, z podniesionymi dłońmi:
„Jestem narzędziem nadziei w rękach Boga.”
„Idę z Jego światłem, by oświecać mroki wątpliwości.”
„Moje słowa i czyny przynoszą pokój tam, gdzie panuje lęk.”
5. Wizualizacja misyjna
– Prowadzący zachęca do zamknięcia oczu na moment:
„Wyobraźcie sobie, jak rozchodzicie się z tego miejsca, każdy swoją ulicą, swoim domem, swoim miejscem pracy – a z waszych serc promieniuje jasne, ciepłe światło nadziei.
Patrzcie, jak ono rozświetla drogę tym, którzy są zagubieni, słabną w zniechęceniu czy rozpaczy.”
6. Modlitwa personalna
– Chwila półminutowej ciszy, podczas której każdy w myślach prosi:
„Panie, spraw, bym dziś jedną osobą pocieszył nadzieją. Spraw, by moje słowo i uśmiech przyniosły Kogoś bliżej Ciebie.”
7. Zakończenie śpiewem lub Psalmem
– Cała wspólnota śpiewa prostą pieśń lub psalm, np. „Panie, Ty przychodzisz” albo odmawia Ps. 121:
„Podnoszę oczy ku górom: skąd nadejdzie mi pomoc?
Pomoc moja od Pana, który uczynił niebo i ziemię.”
8. Posłanie w świat
Prowadzący:
„Idźcie więc w pokoju i niosąc nadzieję.
Nieście Chrystusa każdemu, kogo spotkacie.
A Bóg, który rozpoczął w was dobre dzieło,
niech je ukończy aż do dnia Chrystusa.”
– Uczestnicy odpowiadają: „Amen.”
Po tej ceremonii każdy odchodzi z przekonaniem, że niesie ze sobą iskierkę Bożej nadziei, a jedność kręgu trwa – choć fizycznie rozstajecie się, duch wspólnoty pozostaje.