Rytuał Ostatniego Szeptu
7. Błogosławieństwo dotykiem – każdy obecny przykłada dłoń na ramieniu prowadzącego, wspierając modlitwę
-
Przygotowanie gestu
– Prowadzący powoli odsuwa się na jedno kolano, trzymając dłoń wzniesioną nad ramieniem zmarłego.
– Pozostali uczestnicy podchodzą kolejno, w milczeniu, i delikatnie kładą swoją rękę na ramieniu prowadzącego, tworząc „łańcuch” dotyku. Każdy gest ma wyrazić solidarność serc i wspólną modlitwę. -
Prośba o Boże błogosławieństwo
– Prowadzący szepce modlitwę:„Pan Bóg Wszechmogący, Stworzyciel życia i Zbawiciel dusz, niech Twój pokój i błogosławieństwo zstąpią na tę duszę i na nas zgromadzonych.”
-
Wspólna cisza modlitewna
– Przez 20–30 sekund panuje głęboka cisza, w której każdy z obecnych w skupieniu powtarza w sercu krótką formułę:„Niech spoczywa w pokoju.”
-
Afirmacja duchowej obecności
– Po chwili prowadzący wypowiada afirmację głośniej, tak by wszyscy mogli ją powtórzyć:„Jesteśmy z Tobą w świętej obecności i prosimy o miłosierdzie.”
– Uczestnicy powtarzają:
„Jesteśmy z Tobą w świętej obecności i prosimy o miłosierdzie.” -
Spojrzenie w stronę światła
– Gdy wspólna afirmacja ucichnie, prowadzący delikatnie unosi wzrok ku płomyczkowi świecy przy łóżku i mówi:„Oby światło Chrystusa oświecało Ci drogę.”
-
Podtrzymanie gestu
– Uczestnicy pozostają z dłońmi na ramieniu prowadzącego przez kolejne kilka sekund, podtrzymując intencję błogosławieństwa. -
Wizualizacja mocy błogosławieństwa
– Prowadzący zachęca:„Wyobraźmy sobie teraz, że z naszych splecionych rąk wypływa delikatny strumień błogosławieństwa – jasny jak poranna rosa – otulający duszę, niosący ukojenie i pokój.”
– Wszyscy zamykają oczy i mentalnie widzą tę świetlistą falę łączącą ich dotyk z ciałem i duszą zmarłego. -
Zakończenie gestu
– Prowadzący unosi obie dłonie ponad ramieniem zmarłego i błogosławi:„Niech Pan Cię strzeże w swoim pokoju na wieki.”
– Uczestnicy powoli odsuwają ręce od ramienia prowadzącego, pozostając jeszcze przez chwilę w ciszy, przygotowując się do finału – cichej pieśni.