Rytuały i ceremonie ...

1. Przejście w ciszy
   – Po ukończonej afirmacji pokoju prowadzący delikatnie opuszcza dłoń z czoła zmarłego i cofa się o krok, pozostawiając przestrzeń skupienia.
   – Uczestnicy utrzymują modlitewną postawę, dłonie złożone lub wyciągnięte z otwartymi dłońmi ku ciału, w milczeniu gotowi na wizualizację.

2. Wezwanie do wizualizacji
   – Prowadzący cichym głosem mówi:

   „Teraz, w ciszy naszych serc, wyobraźmy sobie… światło. Promień Najwyższego, który zstępuje z nieba, aby unieść duszę naszego brata (siostry).”

3. Opis promienia
   – Zachęca:

   „Widzę jasno–białe, złotawe światło, miękkie jak poranna mgła, padające na klatkę piersiową i serce zmarłego. Ono powoli wznosi się ku górze, jak mleczna rzeka łaski.”

4. Osobiste zaangażowanie
   – Każdy uczestnik zamyka oczy i przez kilkanaście sekund wizualizuje ów promień:

   • Jego chłodne, uspokajające barwy.

   • Delikatny puls świetlistej fali, która przemieszcza się od serca poprzez całe ciało zmarłego.

   • Uczucie ciepła i ukojenia, jakie niosą te promienie.

5. Cicha modlitwa wspólna
   – Po chwili prowadzący szepcze:

   „Panie Życia, niech Twoje Światło przeniknie każdą cząstkę istoty tej duszy. Niech zajaśnieje drogę ku wieczności.”
   – Uczestnicy odpowiadają w myślach lub półgłosem:
   „Światło Twe oświetla Cię na zawsze.”

6. Afirmacja nadziei
   – Prowadzący wypowiada krótką formułę:

   „W światłości Chrystusa odnajdujesz spokój. W Jego świetle odnawiasz życie.”
   – Uczestnicy powtarzają ją trzykrotnie, utrzymując w wyobraźni promień unoszący duszę.

7. Milcząca wędrówka duszy
   – W milczeniu każdy patrzy, jak świetlisty strumień powoli unosi się ponad łóżko, delikatnie unosząc kształt – symbol duszy – ku jasnemu otchłani nieba.
   – To chwila głębokiej kontemplacji przemijania i nadziei na spotkanie z Bogiem.

8. Płynne przejście do błogosławieństwa dotykiem
   – Gdy światło znika w wyobraźni, prowadzący łagodnie zaprasza do Etapu 7:

   „Podtrzymując w sercach to Światło, przejdźmy teraz do błogosławieństwa dotykiem…”

—

Wizualizacja w praktyce
Wyobraź sobie, że Twoje serce jest źródłem subtelnej energii, łączącej się z tym promieniem. Czuj, jak to Światło przenika wszelkie lęki ostatecznego rozstania i napełnia Cię pokojem, pewnością, że dusza została bezpiecznie powiedziana Bogu.