3. Krótka modlitwa wstępna – wezwanie imienia Bożego i prośba o przyjęcie duszy

  1. Zajęcie pozycji modlitewnej
    – Prowadzący po zakończeniu etapu 2 cofa się do subtelnego wycofania dłoni, kładzie obie ręce skrzyżowane na piersi lub uniesione dłońmi ku niebu.
    – Wszyscy uczestnicy przyjmują spokojną, wyprostowaną postawę – głowy lekko pochylone, oczy zamknięte lub skierowane ku płomykowi świecy.

  2. Wezwanie Imienia Bożego
    – Głos prowadzącego, ciepły i pełen czci, wznosi się ponad ciszę:

    „Panie mój i Boże, Ty jesteś początkiem i końcem życia.
    Ty tchniesz ducha w każdą ludzką istotę.
    Ojcze miłosierdzia, przyjmij teraz odchodzącą do Ciebie duszę Sługi/Służebnicy Twojej.”

  3. Prośba o przyjęcie duszy
    – Po chwili milczenia prowadzący wypowiada z ufnością:

    „Niech Twoja dobroć otuli tę duszę, niech Twoja łaska oczyści ją i wyniesie do wiecznej jasności.”

  4. Afirmacja wspólnoty
    – Po cichym amen każdy uczestnik w myślach lub szeptem potwierdza:

    „Przyjmuję, Panie, że Twoja miłość przewyższa wszelkie granice.”

  5. Wizualizacja Bożego Serca
    – W trakcie modlitwy uczestnicy wyobrażają sobie, jak nad chwilą przy łóżku rozpościera się wielkie, migoczące serce światła – symbol obecności Boga.
    – To serce pulsuje miękkim, złotawym blaskiem, delikatnie otaczając sylwetkę zmarłego, niczym barwna mgiełka pokoju.

  6. Modlitwa o światło i spokój
    – Prowadzący dodaje:

    „Niech Twoje światło jaśnieje nad nią/ nad nim, niech miłosierdzie Twoje zaspokoi jej/jego pragnienia.”

  7. Krótka chwila kontemplacji
    – Po wypowiedzianych słowach prowadzący zachęca do półminutowej ciszy:

    „Zatrzymajmy się teraz w milczeniu, by Bóg mógł działać.”
    – Uczestnicy zanurzają się w ciszę, wsłuchując się w rytm własnego oddechu i wizualizując, jak światło Boże spływa na odchodzącą duszę.

  8. Płynne przejście
    – Gdy upłynie kilka chwil milczenia, prowadzący miękko kończy:

    „Amen. Przechodzimy teraz do ostatniego szeptu intencji…”
    – I naturalnie przechodzi do etapu 4, utrzymując atmosferę skupienia i miłosierdzia.


Wizualizacja w praktyce
Wyobraź sobie, że nad głową zmarłego unosi się delikatna poświata kształtem przypominająca serce – mercedes światła, który powolnie spływa w dół, przynosząc ukojenie i jasność tam, gdzie była ciemność. Afirmacje serca łączą się z oddechem: „Twoja miłość jest moim oddechem”.