Ceremonia Pożegnania
8. Etap 8: Pożegnalna modlitwa i posłanie
1. Zajęcie miejsca
-
Po gestach pokoju wszyscy powracają do ustawienia w kole, twarze zwrócone ku środkowi.
-
Gospodarz lub prowadzący staje lekko wysunięty do przodu, lecz bez dystansu – by pozostać w kręgu wspólnoty.
2. Modlitwa pożegnalna
Prowadzący (z czułością i autorytetem):
„Wszechmogący i Miłosierny Boże,
Ty, który otaczasz nas swoją ochroną na wszystkich drogach,
błogosław tych, którzy dzisiaj wyruszają w dalszą podróż.
Udziel im siły, by każdy krok prowadził ich ku Twojemu pokojowi,
a każde doświadczenie niosło świadectwo Twojego miłosierdzia.”
Wszyscy (jednomyślnie, szeptem lub półgłosem):
„Amen.”
3. Afirmacje misyjne
-
Prowadzący wyznacza rytm, powoli licząc do trzech przed każdą frazą.
-
Cała wspólnota wypowiada razem:
-
„Jesteśmy posłani, by nieść Miłosierdzie.”
-
„Jesteśmy światłem na drogach świata.”
-
„Jesteśmy rękami, które służą.”
-
Po każdej afirmacji krótka pauza na jej utrwalenie.
4. Błogosławieństwo misyjne
Prowadzący (unosząc ręce w geście błogosławieństwa):
„Niech Cię Bóg Ojciec strzeże,
niech Cię Jezus Chrystus prowadzi,
niech Cię Duch Święty napełnia pokojem i odwagą.
Idźcie w pokoju i miłości – Posłani!”
Wszyscy odpowiadają chórem:
„Posłani!”
5. Wizualizacja drogi miłosierdzia
-
W ciszy każdy wyobraża sobie swoją drogę przed sobą, rozjaśnioną świetlistą ścieżką.
-
To światło łączy dom z daleką drogą – symbolicznie łącząc miejsce pożegnania z miejscem, do którego się zmierza.
-
Uczestnicy widzą, jak z serc wspólnoty bije promień, który towarzyszy każdemu kroku.
6. Symboliczne wypuszczenie
-
Prowadzący wypuszcza w eter (lekko rozkładając ręce na boki) w wyobraźni tysiące iskier pokoju i miłosierdzia, które rozchodzą się w krańce świata.
-
Wszyscy w myślach powtarzają:
„Nieśmy miłosierdzie wszędzie, gdzie nas zabierze droga.”
7. Pożegnanie słowne
-
Gospodarz podchodzi indywidualnie do każdego podróżnego, mówiąc:
„Idź w pokoju Chrystusa. Jesteśmy z Tobą.”
-
Gość odpowiada:
„Dziękuję – niosę Was w sercu.”
8. Zakończenie i rozproszenie
-
Po ostatnim błogosławieństwie wspólnota łagodnie rozchodzi się, pozostając w sercach z wewnętrznym przeświadczeniem o wzajemnym wsparciu i stałej jedności w misji miłosierdzia.
-
Cisza po ceremonii staje się modlitwą – każdy pozwala, by echo wspólnego spotkania niosło się z nim w dalszą drogę.
Uwagi dodatkowe:
-
Przez cały etap uczestnicy powinni zachować skupienie i łagodność gestów – to moment najgłębszej wewnętrznej więzi.
-
Muzyka cicho grająca w tle (np. organowa, chorałowa) może wzmocnić atmosferę posłania.
-
Po ceremonii warto zachęcić podróżnych do podzielenia się refleksją nad tym doświadczeniem, gdy droga pozwoli.