3. Wyznanie wdzięczności


Ustawienie i wprowadzenie

Po modlitwie wstępnej (Etap 2) uczestnicy pozostają w kręgu, zachowując łączność dłonią z sąsiadem. Cisza wypełnia przestrzeń, zapraszając do wewnętrznego skupienia. Gospodarz delikatnie prosi, aby każdy przygotował w swojej świadomości jedno imienne błogosławieństwo otrzymane od gospodarzy czy od Boga — to może być jakiś dar, wsparcie, uśmiech, wspólnie dzielony czas lub po prostu sam fakt gościnnego przyjęcia.


Przebieg wyznania wdzięczności

  1. Zachęta prowadzącego

    „W tej chwili proszę, by każdy z nas w myślach przywołał sytuację lub osobę, za którą czuje wdzięczność. Niech będzie to dar mały lub wielki, ale taki, który naprawdę porusza serce. Po chwili ciszy podzielimy się jedną, krótką wypowiedzią.”

  2. Chwila ciszy

    • Trwamy 20–30 sekund w głębokiej, łagodnej ciszy.

    • Uczestnicy zamykają oczy lub miękko patrzą w dół, skupiając się na uczuciu wdzięczności i pozwalając mu wypełnić serce.

  3. Wyznanie na głos

    • Gospodarz zaprasza: „Teraz, jeden po drugim, wypowiedz proszę zdanie: „Dziękuję Ci, Panie/…/gospodarzu, za…”

    • Każda osoba mówi jedno krótkie zdanie w dowolnej formie:

      • „Dziękuję Ci, Boże, za bezpieczne miejsce, które mi dziś ofiarowałeś.”

      • „Dziękuję Ci, Aniele Stróżu, za czułość Twojej obecności.”

      • „Dziękuję Ci, [Imię gospodarza], za Twoje otwarte serce.”

    • Po każdym zdaniu wszyscy odpowiadają cichym: „Amen.”


Afirmacje wdzięczności

Po zakończeniu wyznań prowadzący proponuje krótkie, powtarzane wspólnie afirmacje, które umacniają wspólnotową radość i postawę dziękczynienia:

  1. Wszyscy (razem, spokojnie):

    „Wdzięczność napełnia nasze serca światłem.”

  2. Razem:

    „Dar gościnności przemienia każdy krok.”

  3. Razem:

    „Otrzymana dobroć powraca do świata przez nasze ręce.”

  4. Razem:

    „Dziękując, stajemy się kanałem Bożej łaski.”


Wizualizacja dziękczynna

Prowadzący zaprasza wszystkich do wspólnej, krótkiej wizualizacji:

  • Źródło światła wdzięczności: wyobraźcie sobie w sercu mały płomień lub iskierkę złotego światła — to ognisko dziękczynienia.

  • Promieniowanie na zewnątrz: z każdej iskierki niech promień rozchodzi się w stronę osoby obok, a dalej — tworząc między nami sieć błogosławieństwa, ciepła i wdzięczności.

  • Otulenie kręgu: zobaczcie, jak ten złoty blask otula całą grupę, a następnie przenika przez drzwi i podąża razem z podróżnymi w ich drogę.

Pozwólcie temu obrazu utrwalić się przez 3–4 spokojne oddechy.


Przejście do Etapu 4:
Po wizualizacji wszyscy powoli opuszczają ręce i kierują wzrok na podróżnych, gotowi do błogosławieństwa święconą wodą. Gospodarz zaprasza do Błogosławieństwa święconą wodą (Etap 4).