Rytuały i ceremonie ...

Cel: Ugruntować doświadczenie Bożej obecności i uzdrowienia przez świadome wyobrażenie działania łaski w miejscach namaszczenia, umacniając wiarę chorego i wspólnoty w moc Ducha Świętego.

A. Ułożenie i postawa

1. Chory pozostaje w wygodnej, zrelaksowanej pozycji, z zamkniętymi oczami lub miękko opadającym wzrokiem.

2. Wspólnota stoi lub siedzi w kręgu wokół chorego, dłonie delikatnie uniesione nad anonsowanymi punktami (czoło i dłonie).

3. Świece pozostałe od poprzednich etapów płoną łagodnym, stałym światłem, tworząc atmosferę ciszy i skupienia.

B. Wprowadzenie do wizualizacji

Prowadzący (cicho):

„Teraz, gdy namaszczone zostały czoło i dłonie, zaprośmy łaskę Bożą, aby wniknęła głęboko w te miejsca.
W tej ciszy i jedności wyobraźmy sobie, jak Duch Święty przeszywa nasze członki promieniem uzdrawiającego światła.”

• 30 sekund wspólnej ciszy – każdy pozwala, by jego oddech uspokoił umysł.

C. Modlitwa wezwania

Prowadzący (głośno, łagodnie):

„Panie, Ty jesteś Światłem świata.
Pragnę, aby Twoja łaska przeniknęła każdy punkt, który oznaczyliśmy znakiem krzyża olejem.
Niech ten promień uzdrowienia spłynie na czoło, otwierając umysł na pokój,
i przez moje dłonie niech płynie siła do znoszenia cierpienia.
Duchu Święty, przyjdź – napełnij mnie całkowicie swoim światłem.”

D. Wizualizacja wspólna

1. Świetlisty prąd

   • Wyobraźcie sobie, że z góry nad głową chorego zstępuje srebrno-złoty słup światła.

   • Ten słup dzieli się na dwa prądy: jeden kieruje się ku czołu, drugi splata z dłoniami.

2. Przenikanie i rozkwitanie

   • Czoło: Promień światła wnika w namaszczone miejsce, rozchodzi się po głowie jak delikatna, lecz mocna korona – to pokój i jasność Bożego Słowa.

   • Dłonie: Drugi promień oplata dłonie, wypełniając je ciepłem, jakby miękkim płomieniem Ducha, przygotowując do służby i cierpliwości.

3. Kaskada łaski

   • Po chwili oba prądy łączą się w sercu chorego, tworząc kaskadę świetlistych fal, które spływają w dół kręgosłupa, nóg i dalej – niosąc uzdrowienie całemu ciału.

4. Rozkwit światła

   • Wyobraźcie sobie, że w miejscach namaszczenia (czoło i dłonie) rozkwitają delikatne kwiaty światła: białe, złote i niebieskie płatki, symbolizujące dar życia, mądrość i pokój Ducha Świętego.

E. Afirmacje wizualne

(Wszyscy wypowiadają wspólnie lub w ciszy, dłonie uniesione ku choremu)

1. „Płomień Bożej łaski ogarnia każde miejsce namaszczenia.”

2. „Ciało i duch złączone są światłem Chrystusa.”

3. „Duch Święty działa w nas mocą i pokojem.”

4. „Przyjmuję światło, które usuwa ciemności choroby.”

F. Końcowa modlitwa wdzięczności

Prowadzący (zebrane ręce nad chorym):

„Dziękujemy Ci, Boże Żyjący, za Twój słodki Promień,
który przeszył nasze serca i ciała.
Niech dalsze dni będą napełnione Twoją uzdrawiającą obecnością.
Amen.”

• Chwila milczenia na wchłonięcie łaski i przygotowanie do modlitwy końcowej.

Po tej głębokiej wspólnej wizualizacji wspólnota naturalnie przechodzi do Etapu VIII: Modlitwy końcowej i posłania, wynosząc doświadczenie łaski do codziennej służby.