Namaszczanie chorych
8. Modlitwa końcowa i posłanie – błogosławieństwo misyjne i wezwanie do kontynuacji opieki miłosierdzia
Cel: Uwieńczenie rytuału Namaszczenia Chorych modlitwą wdzięczności, udzielenie błogosławieństwa misyjnego choremu oraz całej wspólnocie, i wezwanie do dalszej troski miłosierdzia.
A. Ułożenie i postawa
-
Chory pozostaje w centrum uwagi, może usiąść wygodniej lub pozostać w dotychczasowej pozycji, z dłońmi złożonymi na piersiach.
-
Wspólnota gromadzi się wokół łóżka w półokręgu, dłonie złożone modlitewnie lub uniesione ku choremu i ku niebu.
-
Świece obok łóżka pozostają zapalone – symbol trwającej obecności Chrystusa.
B. Cisza wdzięczności
-
20–30 sekund ciszy, podczas której każdy w milczeniu dziękuje Panu za dar uzdrowienia i wspólnotową modlitwę, otwarcie serc na Jego łaskę.
C. Modlitwa dziękczynna
Prowadzący (głośno, z uniesionymi rękami):
„Wszechmogący Boże,
dziękujemy Ci za obecność Twego Ducha,
który przez namaszczenie kryształowym olejem
przyniósł pokój, siłę i uzdrowienie.
Dziękujemy za wszystkie łaski doświadczone w tym rytuale,
za Twoją miłość, która przenika ciało i duszę.
Niech nasza wdzięczność stanie się świadectwem
dla tych, którzy oczekują Twojego dotyku.”Wszyscy:
„Amen.”
D. Błogosławieństwo misyjne
Prowadzący (kładąc rękę nad głową chorego, a następnie rozpościerając dłonie nad zgromadzonymi):
„Niech Pan Cię błogosławi i strzeże;
niech Jego oblicze rozjaśni Twoje serce;
niech zwróci ku Tobie oblicze Swoje i obdarzy Cię pokojem.
Niech moc Ducha Świętego wytrwa w Tobie,
abyś w siłach wypełniał/a każdy dar tej łaski.”Wszyscy (szeptem lub w duchu):
„Amen.”
E. Afirmacje posłania
(Wszyscy, z otwartymi dłońmi, wypowiadają wspólnie cztery afirmacje, nadając im moc misyjnego posłania.)
-
„Jestem napełniony/-a Bożą łaską i niesiemy ją dalej.”
-
„Moje ciało i dłonie są narzędziami miłosierdzia.”
-
„Idę służyć tym, którzy oczekują uzdrowienia i nadziei.”
-
„Duch Święty prowadzi mnie w każdy dzień służby.”
F. Wizualizacja wysłania
-
Błogosławieństwo rozchodzące się światłem
-
Wyobraźcie sobie, że z miejsca namaszczenia (czoło i dłonie chorego) wypływa strumień jasnego światła, który rozprzestrzenia się w prowadzącego, a stamtąd na wszystkich uczestników, tworząc wspólny planetarny pierścień uzdrawiającej łaski.
-
-
Otwarte drzwi Służby
-
Pomyślcie o drzwiach pokoju, które szeroko się otwierają, zapraszając was, byście wyprowadzili tę łaskę poza próg – ku ulicom, domom i sercom oczekujących.
-
-
Promień posłania
-
Z każdego uniesionego ramienia wspólnocie bije promień światła, symbolizujący indywidualne powołanie do opieki i modlitwy za chorych w najbliższej okolicy.
-
G. Zakończenie i rozproszenie
Prowadzący:
„W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego –
idźcie z Bożą mocą, by niosąc ulgę i nadzieję,
wyznawać Jego miłosierdzie czynami i modlitwą.
Amen.”
-
Dzwonek lub delikatny gong – sygnał zakończenia celebracji.
-
Znaki pokoju i podziękowania – uczestnicy mogą uścisnąć chorego lub prowadzącego, wyrażając wzajemną jedność.
-
Rozproszenie w ciszy – zachęta, by w ciszy opuścić pokój, niosąc w sercach otrzymaną łaskę.
Ceremonia Namaszczenia Chorych dobiega końca; wspólnota jest posłana, aby kontynuować opiekę i modlitwę miłosierdzia każdego dnia.