2.2 Budowa i funkcje kości długich, krótkich i płaskich
3. Budowa kości płaskich
Kości płaskie charakteryzują się dużą powierzchnią, ale stosunkowo małą grubością. Zbudowane są z dwóch warstw zbitej tkanki kostnej, pomiędzy którymi znajduje się cienka warstwa tkanki gąbczastej. Taki układ umożliwia kościom płaskim zapewnienie ochrony narządów wewnętrznych przy jednoczesnym utrzymaniu stosunkowo niskiej masy. Przykładami kości płaskich są kość biodrowa, łopatka, mostek, a także kości czaszki (np. kość czołowa, kość ciemieniowa).
Funkcje kości płaskich
Ochrona narządów wewnętrznych: Jedną z podstawowych funkcji kości płaskich jest ochrona narządów wewnętrznych przed urazami mechanicznymi. Kości czaszki chronią mózg, a mostek i żebra osłaniają serce oraz płuca. Twarda, zbita tkanka kostna tych kości działa jak tarcza ochronna, chroniąc miękkie tkanki wewnętrzne przed uszkodzeniem podczas urazów.
Miejsca przyczepu mięśni: Ze względu na dużą powierzchnię, kości płaskie stanowią doskonałe miejsce przyczepu dla mięśni. Przykładem jest łopatka, która umożliwia przyczep mięśni takich jak mięsień czworoboczny czy mięśnie obręczy barkowej, co jest kluczowe dla funkcji ruchowych kończyny górnej.
Tworzenie i magazynowanie komórek krwi: Kości płaskie pełnią ważną rolę w procesie hematopoezy, czyli tworzenia komórek krwi. W jamach szpikowych kości płaskich, takich jak mostek, kość biodrowa czy czaszka, znajduje się czerwony szpik kostny odpowiedzialny za produkcję czerwonych krwinek, białych krwinek oraz płytek krwi. Proces ten jest niezbędny dla utrzymania homeostazy organizmu.
Mechaniczne właściwości kości płaskich
Dzięki swojej strukturze, kości płaskie są stosunkowo wytrzymałe na siły działające w różnych kierunkach. Ich cienkie warstwy tkanki kostnej mogą dobrze rozkładać obciążenia, jednocześnie zachowując wystarczającą elastyczność, by absorbowane siły nie prowadziły do złamań.