Muzykoterapia – prak ...

1. Podwójna rola mediów społecznościowych

   • Jako kanały promocji terapeutycznej: prezentacja kompetencji, świadectwa sukcesów, oferty warsztatów.

   • Jako potencjalne źródło naruszeń prywatności: obserwacja interakcji z pacjentami, udostępnianie treści wizualnych, komentarze ujawniające tożsamość.

2. Granica między życiem zawodowym a prywatnym

   • Koncepcja „dwóch profili”: publiczny (profesjonalny) i prywatny.

   • Oddzielenie treści terapeutycznych od osobistych zdjęć, przemyśleń czy relacji z innymi.

3. Zgoda na publikację wizerunku

   • Każdorazowe uzyskanie wyraźnej, pisemnej zgody pacjenta lub grupy przed opublikowaniem zdjęcia czy fragmentu wypowiedzi terapeutycznej.

   • Formułowanie zgody tak, aby pacjent wiedział, jakie materiały i na jaki okres będą upublicznione.

4. Regulacje platform

   • Znajomość polityki prywatności (Facebook, Instagram, LinkedIn, YouTube).

   • Ustawienia widoczności: korzystanie z opcji „tylko znajomi” lub „ograniczona grupa” dla treści skierowanych do pacjentów.

5. Profesjonalny wizerunek online

   • Transparentność: jasne wskazanie kwalifikacji, certyfikatów, specjalizacji.

   • Unikanie kontentu kontrowersyjnego, religijnego, politycznego, mogącego podważyć neutralność terapeutyczną.

Praktyczne ćwiczenia

1. Audyt profili

   • Cel: Zidentyfikować potencjalne ryzyka naruszenia prywatności.

   • Metoda: Każdy terapeuta przeprowadza przegląd swojego publicznego profilu na dwóch platformach (np. Facebook, Instagram), zapisuje listę postów/zdjęć wymagających ograniczenia widoczności lub usunięcia.

2. Tworzenie „Regulaminu mediów”

   • Cel: Ustalenie wewnętrznych wytycznych dla własnej komunikacji online.

   • Metoda: W grupach tworzymy dokument zawierający zasady:

     • Jakie treści publikujemy, a jakich unikamy.

     • Procedura uzyskiwania zgody (wzór formularza).

     • Harmonogram przeglądu i czyszczenia archiwalnych wpisów.

3. Symulacja uzyskania zgody

   • Cel: Przećwiczyć rozmowę z pacjentem o publikacji jego wizerunku.

   • Metoda: W parach jedna osoba odgrywa pacjenta, druga – terapeutę. Terapeuta przedstawia cel publikacji (np. relacja z warsztatu), pacjent stawia pytania i zgłasza obawy. Po role-play grupowa refleksja nad sposobem przedstawiania informacji i formułowania zgody.

4. Ustawienia prywatności krok po kroku

   • Zadanie: Każdy prowadzi ćwiczenie: na telefonie/komputerze włącza daną platformę, pokazuje, jak ustawić, by post był widoczny tylko dla określonej grupy.

   • Efekt: Wspólna instrukcja „screenshots + opisy” do udostępnienia wewnątrz zespołu terapeutycznego.

5. Ćwiczenie w doborze treści

   • Cel: Rozwinąć umiejętność selekcji materiałów bez naruszenia prywatności.

   • Metoda: Na podstawie fikcyjnych case studies (opis sesji, zdjęcie instrumentów, plansza z listą komentarzy) terapeuci decydują, co i jak można upublicznić, a co wymaga edycji lub usunięcia.

6. Plan awaryjny – reakcja na publiczne naruszenie

   • Scenariusz: Przyjaciel pacjenta wrzuca na Facebooka zdjęcie z warsztatu, na którym widoczna jest grupa.

   • Zadania terapeuty:

     1. Skontaktowanie się z osobą, która opublikowała zdjęcie – uprzejme wezwanie do usunięcia lub edycji (rozmycie twarzy).

     2. Zawiadomienie uczestników grupy o incydencie.

     3. Dokumentacja zdarzenia i ewentualne zgłoszenie do administratora platformy.

7. Warsztat „Profesjonalny branding bez naruszania prywatności”

   • Cele: Opracowanie wizualnej i tekstowej identyfikacji (logo, tagline, styl wpisów) z uwzględnieniem etycznych ograniczeń.

   • Metoda: Praca w małych zespołach nad moodboardem i przykładowymi postami – grupa ocenia je pod kątem ryzyka ujawnienia zbyt wielu danych pacjentów.

8. Refleksja i superwizja online

   • Zadanie: Terapeuci przynoszą realne wątpliwości (anonimowo opisane) dotyczące mediów społecznościowych.

   • Przebieg: Superwizor moderuje dyskusję, podsuwa rozwiązania, sprawdza zgodność z etyką i prawem.

Dzięki wdrożeniu powyższych zasad i ćwiczeń terapeuci zyskują praktyczne narzędzia do bezpiecznej, etycznej promocji swojej pracy w mediach społecznościowych, minimalizując ryzyko naruszeń prywatności pacjentów i wzmacniając zaufanie swojej społeczności zawodowej.