ICF ICD WHODAS - Now ...

Podejście WHO zezwala na subiektywną ocenę funkcjonowania przez pacjenta. Jest to związane z faktem iż w definicji zdrowia zawarto odniesienie do subiektywnego dobrostanu pacjenta. W ramach podejścia KIF zaznacza się konieczność obiektywnej oceny analizowanych parametrów dotyczacych funkcjonowania. Różnice między subiektywnością a obiektywnością oceny funkcjonowania:

1. Definicja: 
   • Subiektywność: Ocena oparta na subiektywnych doświadczeniach, odczuciach i opinii danej osoby na temat swojego funkcjonowania.  
   • Obiektywność: Ocena oparta na zewnętrznych, mierzalnych danych i faktach, niezależnych od subiektywnych odczuć jednostki.
2. Źródło Informacji:
   • Subiektywność: Informacje pochodzące bezpośrednio od samej osoby, która ocenia swoje doświadczenia i funkcjonowanie.
   • Obiektywność: Informacje pozyskiwane z zewnętrznych źródeł, takich jak wyniki badań, obserwacje osób trzecich czy dane medyczne.
3. Charakterystyka ocen: 
   • Subiektywność: Oceny mogą być bardziej ukierunkowane na subiektywne odczucia i interpretacje jednostki, co może podlegać wpływom emocji i subiektywnego postrzegania.
   • Obiektywność: Oceny oparte są na faktach i obiektywnych miarach, co ma na celu wyeliminowanie wpływu indywidualnych opinii.
4. Przykłady ocen:
   • Subiektywność: Osoba oceniająca swoje zdolności fizyczne, poziom bólu lub wpływ choroby na codzienne życie.
   • Obiektywność: Wyniki badań diagnostycznych, obserwacje specjalistów, np. fizjoterapeuty czy lekarza.
5. Mierzone aspekty:
   • Subiektywność: Często dotyczy doznań psychicznych, emocji, samopoczucia i ogólnego dobrostanu z perspektywy jednostki.
   • Obiektywność: Skupia się na mierzalnych aspektach, takich jak parametry fizyczne, wyniki badań laboratoryjnych, poziom funkcji fizycznych.
6. Wiarygodność i powtarzalność:
   • Subiektywność: Oceny mogą być bardziej zmienną i zależną od określonych warunków, co wpływa na powtarzalność i obiektywność.
   • Obiektywność: Mierzone dane są bardziej jednoznaczne i powtarzalne, co zwiększa wiarygodność ocen.
7. Zastosowanie w terapii:
   • Subiektywność: Ważna w terapii, aby zrozumieć doświadczenia pacjenta i dostosować plan leczenia do jego indywidualnych potrzeb.
   • Obiektywność: Niezbędna do monitorowania postępów terapeutycznych i obiektywnego oceniania skuteczności interwencji.
8. Perspektywa:
   • Subiektywność: Oceny oparte na subiektywności są bardziej związane z perspektywą jednostki i jej subiektywnym doświadczeniem.
   • Obiektywność: Oceny oparte na obiektywności są bardziej neutralne i oparte na obiektywnych faktach.

W praktyce, zrównoważone podejście uwzględnia zarówno subiektywne, jak i obiektywne elementy, dostarczając kompleksowej oceny funkcjonowania jednostki. Subiektywne odczucia pacjenta mogą uzupełniać obiektywne dane, tworząc pełniejszy obraz sytuacji. Jest to o tyle istotne, iż wiele obiektywnych testów i  parametrów nie jest usystematyzowana i ujednolicona. Jest często także zależna od jakości sprzętu pomiarowego czy producenta. Z punktu widzenia prawa naturalnego, konstytucyjnego i ustawowego silniejszym dowodem jest ocena subiektywna pacjenta. O ile różnica między parametrami subiektywnymi a obiektywnymi jest nieznaczna co pozwala na przyjęcie wyższości parametrów subiektywnych nad obiektywnymi o tyle znaczne odstępstwo parametrów subiektywnych od obiektywnych zmusza do głębszych przemyśleń. Możliwe jest, iż pacjent nie jest dobrze zdiagnozowany i dobrano niewłaściwe testy pomiarowe oceny obiektywnych parametrów lub ograniczenia pacjenta wynikają z kilku chorób np. psychiczno-fizycznych lub aparatura pomiarowa jest uszkodzona lub pacjent symuluje, histeryzuje czy wyolbrzymia. Jedynie w ostatnim przypadku można przyjąć wyższość parametrów obiektywnych nad subiektywnymi. Niestety częstym błędem jest stawianie wyższości parametrów obiektywnych w każdym przypadku nie dowierzając pacjentowi lub zarzucając bezpodstawny kłam jego twierdzeniom. Jest to wyraz działań wynikających z nienawiści, braku tolerancji i chęci wyższości człowieka nad człowiekiem.