Energetyczny rozwój ...

Eksperci grupy profesorów, wywodzący się głównie ze słowiańskich i chrześcijańskich tradycji, podkreślają, że tłumaczenie dzieciom złożonych pojęć, takich jak energoterapia, wymaga zarówno prostoty, jak i wrażliwości na wiek dziecka, jego emocje oraz poziom rozumienia świata. Proces ten powinien odbywać się w atmosferze zaufania, akceptacji i ciepła, co jest kluczowe dla nawiązania relacji z dzieckiem i jego otwartości na proces terapeutyczny.

1. Zrozumienie potrzeb dziecka

Na początku energoterapeuta powinien przeprowadzić obserwację dziecka i rozmowę z rodzicami, aby poznać poziom językowy i poznawczy dziecka. Należy pamiętać, że dzieci w wieku 1–7 lat rozumieją świat głównie poprzez emocje, obrazy i doświadczenia zmysłowe, dlatego objaśnienia powinny być dostosowane do ich percepcji i oparte na prostych analogiach, które odnoszą się do ich codziennego życia.

2. Wyjaśnienia w formie obrazowej

Profesorowie sugerują, aby wykorzystać naturalną zdolność dziecka do wyobrażania sobie rzeczy abstrakcyjnych. Można porównać energię do rzeczy, które dziecko zna, np.:

• Światło słoneczne: „Energia to coś takiego jak promienie słońca – nie widzimy ich dokładnie, ale czujemy je, kiedy jest nam ciepło i przyjemnie.”
• Wiatr: „Energia jest jak wiatr – nie widzimy go, ale kiedy wieje, możemy poczuć, jak porusza liście na drzewach.”
• Ciepło rąk: „Kiedy mama lub tata głaszcze cię po głowie, czujesz, że robi się cieplej i że jest ci miło. To właśnie taka energia, która płynie z rąk.”

3. Użycie zabawek lub rekwizytów

Eksperci sugerują użycie rekwizytów, takich jak kolorowe piłeczki, wstążki czy kamienie, aby zademonstrować przepływ energii. Można pokazać, jak „energia” przemieszcza się z jednej osoby na drugą, np. poprzez delikatne przesuwanie piłeczki z ręki terapeuty na rękę dziecka. Dzięki temu dziecko łatwiej zrozumie koncepcję przekazywania energii.

4. Uwzględnienie elementów duchowości chrześcijańskiej i słowiańskiej

W tradycji chrześcijańskiej energię można wytłumaczyć w kontekście miłości i opieki Bożej. Na przykład:

• „Energia to taki dar od Boga, który pomaga nam czuć się lepiej i silniej. Bóg daje nam tę energię przez nasze serca i dłonie, abyśmy mogli się nią dzielić.”
  W tradycji słowiańskiej można odwołać się do natury, mówiąc:
• „Energia pochodzi z drzew, słońca, wody i ziemi – to wszystko razem daje nam siłę, żeby być zdrowymi i szczęśliwymi.”

5. Stworzenie rytuału wprowadzającego

Aby dziecko lepiej zrozumiało energoterapię, warto wprowadzić prosty rytuał, który je do tego przygotuje. Na przykład terapeuta może zaproponować dziecku zamknięcie oczu i wyobrażenie sobie, że jest otoczone światłem, które je ogrzewa i uspokaja. Dzięki temu dziecko będzie bardziej świadome swojego ciała i otaczającej go energii.

6. Wrażliwość na emocje dziecka

Kluczowe jest, aby unikać wywoływania u dziecka strachu czy niepokoju. Eksperci podkreślają, że energoterapeuta powinien mówić spokojnym, ciepłym tonem i zapewniać dziecko, że energoterapia jest bezpiecznym i przyjemnym doświadczeniem. Warto podkreślać, że energoterapia ma na celu pomóc dziecku poczuć się lepiej, silniej i spokojniej.

7. Unikanie skomplikowanego języka

Dzieci w tym wieku mogą nie rozumieć terminów takich jak „pole energetyczne” czy „harmonizacja energii”. Zamiast tego lepiej używać prostych stwierdzeń, takich jak:

• „Pomogę ci poczuć się lepiej, żebyś mógł/mogła się bawić i być szczęśliwy/a.”
• „To jest taki sposób na to, żeby twoje ciało było zdrowe, a serce spokojne.”

8. Współpraca z rodzicami

Rodzice odgrywają ważną rolę w procesie tłumaczenia dziecku energoterapii. Eksperci podkreślają, że terapeuta powinien poinstruować rodziców, jak w domu wyjaśniać dziecku, czym jest energia i jak wygląda terapia. Rodzice mogą wspierać dziecko, mówiąc:

• „Pani/pan, która/który będzie z tobą pracować, ma specjalną moc pomagania, tak jak wtedy, kiedy tata/mama cię przytula i wszystko od razu jest lepsze.”

9. Przykład praktyczny

Eksperci sugerują, aby terapeuta pokazał dziecku, co będzie robić podczas sesji. Na przykład:

• „Najpierw poproszę cię, żebyś usiadł/a wygodnie, a potem delikatnie położę ręce tutaj, żeby cię ogrzać. To będzie takie ciepło, które pomoże twojemu brzuszkowi, rączkom czy serduszku poczuć się lepiej.”

10. Wniosek

Podrozdział 1.9.2 podkreśla znaczenie prostoty, empatii i dostosowania języka do poziomu dziecka. Kluczowe jest również osadzenie wyjaśnień w kontekście kulturowym i duchowym, z uwzględnieniem zarówno elementów chrześcijańskiej miłości, jak i słowiańskiej harmonii z naturą. Tylko w ten sposób dziecko może poczuć się bezpieczne, zrozumieć podstawy energoterapii i z radością uczestniczyć w procesie terapeutycznym.