ICF ICD WHODAS 2 - N ...

Określenie planu terapeutycznego oraz monitorowanie skuteczności i ewentualne dostosowywanie leczenia

1. Określenie planu terapeutycznego:
   • Diagnoza i cele terapeutyczne:
     • Dokładna diagnoza: Po zebraniu kompleksowej historii zdrowia, przeprowadzeniu badań fizykalnych, analizie wyników badań laboratoryjnych i obrazowania medycznego lekarz ustala dokładną diagnozę.
     • Określenie celów: Wspólnie z pacjentem lekarz wyznacza cele terapeutyczne:
       • Poprawa zdrowia: Wyznaczanie celów związanych z poprawą ogólnego stanu zdrowia pacjenta, eliminacją lub złagodzeniem objawów oraz przywróceniem optymalnego funkcjonowania organizmu.
       • Złagodzenie objawów: Ustalanie celów terapeutycznych skierowanych na złagodzenie konkretnych objawów choroby, poprawę komfortu życia pacjenta i minimalizację negatywnego wpływu schorzenia na jego codzienne funkcjonowanie.
       • Zapobieganie powikłaniom: Tworzenie celów prewencyjnych, mających na celu minimalizację ryzyka wystąpienia powikłań chorobowych oraz utrzymanie zdrowego stanu przez dłuższy czas.
   • Wybór metod leczenia:
     • Farmakoterapia i naturoterapia: Określenie rodzaju leków, dawek i harmonogramu przyjmowania, uwzględniając skutki uboczne i interakcje z innymi lekami.
     • Fizjoterapia: W przypadku schorzeń układu ruchu określenie rodzaju ćwiczeń, technik terapeutycznych i harmonogramu sesji fizjoterapeutycznych.
     • Terapie inwazyjne: Jeśli konieczne, planowanie interwencji chirurgicznych lub procedur medycznych.
     • Paramedyczne terapie wspomagające leczenie: rozmowy z duchownymi, medytacje, ceremonie duchowe.
2. Monitorowanie skuteczności leczenia:
   • Badania laboratoryjne i obrazowe: Regularne wykonywanie badań laboratoryjnych, obrazowych pozwala monitorować postępy leczenia oraz oceniać ewentualne skutki uboczne.
   • Obserwacja kliniczna: Medyk regularnie ocenia pacjenta pod kątem zmian w objawach klinicznych, takich jak poprawa lub pogorszenie stanu zdrowia, kontroluje parametry fizyczne czy funkcje narządów.
3. Dostosowywanie leczenia:
   • Ewaluacja skuteczności: Na podstawie monitoringu medyk ocenia skuteczność dotychczasowego leczenia w kontekście osiągnięcia założonych celów.
   • Dostosowywanie terapii: W przypadku potrzeby medyk dostosowuje plan terapeutyczny, zmieniając dawki leków, modyfikując rodzaj terapii, wprowadzając nowe metody leczenia lub adaptując strategie w zależności od bieżącej sytuacji pacjenta.
4. Komunikacja z pacjentem:
   • Edukacja i Informowanie: medyk regularnie informuje pacjenta o postępach, ewentualnych zmianach w planie leczenia oraz edukuje go na temat konieczności przestrzegania zaleceń terapeutycznych.
   • Współpraca pacjenta: Pacjent aktywnie uczestniczy w procesie leczenia, przestrzegając zaleceń, zgłaszając ewentualne niepokojące objawy oraz biorąc udział w planowanych badaniach kontrolnych.

Skuteczne monitorowanie i dostosowywanie planu leczenia są kluczowe dla osiągnięcia optymalnych wyników terapeutycznych oraz utrzymania zdrowia pacjenta. Współpraca i otwarta komunikacja między medykiem a pacjentem odgrywają istotną rolę w procesie terapeutycznym.