ICF ICD WHODAS 2 - N ...

1. Cechy historii choroby:

• Chronologia zdarzeń: Historia choroby zawiera chronologiczne przedstawienie zdarzeń związanych z chorobą pacjenta. Obejmuje to początek objawów, ich rozwój oraz wszelkie istotne wydarzenia medyczne.
• Opis objawów: Dokładny opis objawów chorobowych jest kluczowy. Wymaga to precyzyjnego określenia charakteru, intensywności, lokalizacji oraz ewentualnych czynników nasilających lub łagodzących objawy.
• Badania diagnostyczne: Historia choroby powinna zawierać informacje na temat wszelkich przeprowadzonych badań diagnostycznych, takich jak badania krwi, obrazowe czy inne testy laboratoryjne, wraz z wynikami i interpretacją.
• Przebyte leczenie: Ważnym elementem historii choroby jest informacja na temat wszelkich wcześniejszych form leczenia, zarówno farmakologicznego, jak i terapii fizycznej czy innych interwencji medycznych.
• Reakcje na leczenie: W przypadku zastosowanego leczenia, historia choroby zawiera informacje na temat reakcji pacjenta na terapię, w tym ewentualne poprawy, nasilenie objawów lub pojawienie się nowych problemów.
• Czynniki ryzyka i wywiad rodzinny: Elementem historii choroby są również informacje na temat czynników ryzyka, takich jak palenie papierosów, nadciśnienie, czy obciążenie genetyczne. Wywiad rodzinny pomaga zidentyfikować ewentualne choroby dziedziczne.

2. Cele historii choroby:

• Diagnoza i ocena stanu zdrowia: Historia choroby jest narzędziem pomocnym w diagnozie oraz ocenie aktualnego stanu zdrowia pacjenta. Pozwala lekarzowi na zrozumienie kontekstu choroby.
• Planowanie leczenia: Na podstawie historii choroby lekarz opracowuje plan leczenia, uwzględniający indywidualne potrzeby pacjenta, wcześniejsze leczenie oraz ewentualne czynniki ryzyka.
• Monitorowanie postępu: Historia choroby służy do monitorowania postępu leczenia. Pozwala ocenić, czy pacjent reaguje na zastosowane terapie, czy też konieczne są modyfikacje planu leczenia.
• Edukacja pacjenta: Zrozumienie historii choroby pozwala pacjentowi lepiej zrozumieć swoje zdrowie, objawy i potrzeby leczenia. Wspomaga również proces edukacyjny pacjenta.
• Zrozumienie kontekstu medycznego: Lekarze, opierając się na historii choroby, zyskują pełniejsze zrozumienie kontekstu medycznego, co jest kluczowe dla trafnych decyzji diagnostycznych i terapeutycznych.

W skrócie, historia choroby pełni kluczową rolę w procesie diagnostyki, planowania leczenia i monitorowania postępu pacjenta, dostarczając kompleksowych informacji na temat przebiegu choroby i jej wpływu na zdrowie pacjenta.