ICF ICD WHODAS - Now ...

W kontekście Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF) subiektywność obejmuje wiele aspektów, a poniżej znajduje się kilkanaście podstawowych założeń związanych z tym aspektem:

• Rola pacjenta: ICF zakłada, że pacjent jest kluczowym źródłem informacji na temat własnego funkcjonowania, zdrowia i jakości życia.
• Samoocena zdolności: Subiektywne oceny pacjenta dotyczące swoich zdolności i funkcji stanowią ważny element oceny.
• Perspektywa osobista: ICF uwzględnia różnice w postrzeganiu zdrowia i funkcjonowania, wynikające z indywidualnych doświadczeń, wartości i celów.
• Uczestnictwo społeczne: Subiektywność obejmuje ocenę uczestnictwa społecznego przez jednostkę, uwzględniając jej postrzeganie relacji z otoczeniem.
• Doświadczenia zdrowotne: ICF zakłada, że subiektywne doświadczenia zdrowotne pacjenta są równie ważne, co dane obiektywne.
• Skomplikowane elementy zdrowia: Subiektywność uwzględnia skomplikowane aspekty zdrowia, takie jak jakość życia, samopoczucie psychiczne i poczucie dobrostanu.
• Dynamika zmian: Zakłada się, że subiektywne odczucia pacjenta co do zmian w zdrowiu i funkcjonowaniu są kluczowe dla monitorowania postępów.
• Znaczenie jakości życia: Subiektywność w ICF obejmuje ocenę jakości życia pacjenta, uwzględniając wpływ zdrowia na ogólny komfort życiowy.
• Zindywidualizowane cele: Subiektywne cele pacjenta są istotne dla planowania terapeutycznego i oceny skuteczności interwencji.
• Integracja społeczna: Również subiektywne odczucia pacjenta dotyczące integracji społecznej są brane pod uwagę w kontekście ICF.
• Wartość osobista: ICF uznaje, że wartość osobista pacjenta wpływa na jego subiektywne postrzeganie zdrowia i funkcjonowania.
• Aktywność życiowa: Subiektywność obejmuje ocenę aktywności życiowej, a więc codziennych czynności i zadań wykonywanych przez pacjenta.
• Samoregulacja: Subiektywność obejmuje zdolność pacjenta do samoregulacji, czyli radzenia sobie z własnym zdrowiem i funkcjonowaniem.
• Indywidualne priorytety: ICF zakłada, że indywidualne priorytety pacjenta mają wpływ na jego subiektywne postrzeganie zdrowia i funkcji.

Założenia te podkreślają znaczenie uwzględniania perspektywy pacjenta w procesie oceny zdrowia, co przyczynia się do bardziej holistycznego i zindywidualizowanego podejścia do opieki zdrowotnej.