4. Studium przypadku: Pacjent 1

4.1. Pacjent 2

Opis Pacjenta:

Pacjent, 60-letni mężczyzna, zgłosił się do kliniki z objawami chronicznego bólu w dolnej części pleców oraz trudnościami w utrzymaniu równowagi. W wywiadzie medycznym pacjent podał, że niedawno przeszedł operację kręgosłupa w wyniku przepukliny dysku.

Proces Diagnostyczny:

Medyk postanowił wykorzystać Międzynarodową Klasyfikację Chorób (ICD), aby skutecznie zdiagnozować pacjenta. Po wykonaniu badań neurologicznych, badań obrazowych kręgosłupa oraz analizie historii medycznej, lekarz dokonał kluczowych zapisów w systemie ICD:

  • M54.5: Ból lędźwiowo-krzyżowy
  • G82.20: Paraplegia dolna, nieokreślona
  • M51.1: Przepuklina dysku lędźwiowego z zespołem korzeniowym

Plan leczenia i monitorowanie:

Na podstawie precyzyjnej diagnozy z użyciem ICD, lekarz opracował spersonalizowany plan leczenia. Pacjent został skierowany na fizjoterapię, gdzie przeprowadzono ćwiczenia mające na celu poprawę siły mięśniowej i stabilności kręgosłupa. Dodatkowo, zalecono pacjentowi regularne wizyty kontrolne oraz monitorowanie postępów przez fizjoterapeutę.

Wynki:

Dzięki efektywnemu wykorzystaniu ICD, medyk był w stanie trafnie zidentyfikować przyczyny dolegliwości pacjenta, co umożliwiło skierowanie go na odpowiednie formy terapii. Pacjent zauważył poprawę w zakresie ruchomości kręgosłupa oraz zmniejszenie bólu, co ilustruje skuteczność podejścia opartego na ICD w praktyce klinicznej.