1. Oddech oczyszczający przestrzeń terapeutyczną przed rozpoczęciem pracy

  1. Znaczenie oczyszczenia przestrzeni terapeutycznej
    Oczyszczenie przestrzeni terapeutycznej za pomocą oddechu stanowi fundament dla stworzenia miejsca wolnego od zewnętrznych wpływów energetycznych. W tradycjach słowiańskich oddech jest postrzegany jako żywotna siła łącząca człowieka z Matką Naturą i energiami wyższymi, natomiast w chrześcijańskiej duchowości praktyki te są interpretowane jako akt pokory i przygotowania miejsca na działanie Pana. W aryjskiej tradycji mądrości, opierającej się na księgach akszy, proces oczyszczenia oddechem otwiera przestrzeń na harmonijne współdziałanie pamięci duszy terapeuty i klienta.

  2. Technika „oddechu światła”

  • Praktyka: Terapeuta staje pośrodku pomieszczenia, zamyka oczy i koncentruje się na oddechu.
  • Proces: Na wdechu wizualizuje, że wciąga czyste, świetliste powietrze wypełnione energią Pana. Światło przenika każdą cząstkę jego ciała i rozświetla przestrzeń. Na wydechu terapeuta wyobraża sobie, że wydycha ciemność, zanieczyszczenia energetyczne i napięcia, które rozpuszczają się w nicości. Proces powtarzany jest przez kilka minut, aż terapeuta poczuje wyraźne rozluźnienie i jasność w przestrzeni.
  • Cel: Zneutralizowanie nagromadzonej energii oraz przygotowanie miejsca na nowe przepływy energetyczne.
  1. Wizualizacja „czterech stron świata”
  • Praktyka: Terapeuta kieruje się twarzą kolejno w stronę wschodu, południa, zachodu i północy. Na każdej stronie wykonuje serię trzech głębokich oddechów.
  • Proces: Na wdechu terapeuta wizualizuje, że wciąga energię danego kierunku w formie jasnego światła (wschód – energia początku, południe – energia witalności, zachód – energia spokoju, północ – energia mądrości). Na wydechu „wydycha” wszelkie zakłócenia i blokady z przestrzeni terapeutycznej w stronę ziemi.
  • Cel: Harmonizacja i nasycenie przestrzeni energią czterech kierunków oraz stworzenie pola energetycznej równowagi.
  1. Technika „oddechu dzwonu”
  • Praktyka: Terapeuta stoi w centrum pokoju, unosząc ręce na wysokość ramion. Ruchy rąk są synchronizowane z oddechem.
  • Proces: Na wdechu terapeuta wizualizuje, że jego oddech tworzy energetyczny dzwon ochronny, który rozszerza się z każdym kolejnym wdechem. Dzwon ma jasną, świetlistą strukturę i obejmuje całą przestrzeń. Na wydechu terapeuta wzmacnia jego barierę ochronną, oczyszczając pomieszczenie z wszelkich negatywnych wibracji.
  • Cel: Stworzenie ochronnej bańki energetycznej, która zabezpiecza przestrzeń przed zakłóceniami zewnętrznymi.
  1. „Oddech żywiołów”
  • Praktyka: Terapeuta wykonuje cykl oddechów, wizualizując każdy z czterech żywiołów – ziemię, ogień, wodę i powietrze.
  • Proces:
    • Na wdechu ziemi: terapeuta wyobraża sobie, że wciąga stabilną, ochronną energię z ziemi, która oczyszcza podłogę i fundamenty pokoju.
    • Na wdechu ognia: wizualizuje, że jasny płomień rozprzestrzenia się, spalając wszelkie pozostałości energetycznych zanieczyszczeń.
    • Na wdechu wody: wyobraża sobie delikatny deszcz, który obmywa ściany, meble i powietrze w pomieszczeniu.
    • Na wdechu powietrza: odczuwa, jak powietrze wypełnia przestrzeń świeżością i jasnością.
  • Cel: Pełne oczyszczenie i zharmonizowanie przestrzeni za pomocą mocy czterech żywiołów.
  1. „Oddech wiatru modlitwy”
  • Praktyka: Terapeuta łączy praktykę oddechu z krótką modlitwą, aby wzmocnić duchowy aspekt oczyszczenia przestrzeni.
  • Proces: Na wdechu terapeuta cicho recytuje Słowo Pana, wyobrażając sobie, że jego głos unosi się w powietrzu jak wiatr, który przenika każdą cząstkę przestrzeni. Na wydechu wizualizuje, że Słowo oczyszcza pomieszczenie, usuwając wszelkie nieczystości duchowe i energetyczne.
  • Cel: Duchowe i energetyczne oczyszczenie przestrzeni, przygotowując ją na proces terapeutyczny zgodny z wartościami chrześcijańskimi.
  1. Technika „oddechu kryształu”
  • Praktyka: Terapeuta trzyma w dłoniach kryształ (np. kwarc górski), który pełni rolę katalizatora energetycznego.
  • Proces: Na wdechu terapeuta wizualizuje, że kryształ wchłania wszelkie zanieczyszczenia energetyczne z przestrzeni. Na wydechu terapeuta wyobraża sobie, że kryształ emanuje czystym światłem, które wypełnia pomieszczenie. Proces powtarza się aż do momentu, gdy przestrzeń wydaje się energetycznie czysta.
  • Cel: Użycie naturalnych narzędzi (kryształów) do wzmocnienia procesu oczyszczania przestrzeni.
  1. „Oddech tęczy”
  • Praktyka: Terapeuta wizualizuje, że z każdym wdechem wypełnia przestrzeń różnokolorowym światłem tęczy.
  • Proces: Każdy kolor symbolizuje określoną jakość (czerwień – ochrona, pomarańcz – harmonia, żółć – radość, zieleń – uzdrowienie, błękit – spokój, indygo – intuicja, fiolet – duchowa mądrość). Na wydechu terapeuta wizualizuje, że światło tęczy integruje się z przestrzenią, pozostawiając ją pełną witalności i pokoju.
  • Cel: Zharmonizowanie wibracji przestrzeni i napełnienie jej pozytywną energią.
  1. Efekty oddechowego oczyszczania przestrzeni terapeutycznej
  • Fizyczne: Poprawa jakości powietrza i wrażeń sensorycznych w pomieszczeniu.
  • Energetyczne: Usunięcie zanieczyszczeń energetycznych i stworzenie harmonijnej przestrzeni pracy.
  • Duchowe: Wzmocnienie poczucia obecności Pana i przygotowanie miejsca na terapeutyczne działanie zgodne z Jego Słowem.