4. Aktywność i Uczestnictwo w Kontekście ICF

4.2. Struktury ICF w Aktywności i Uczestnictwie

W ramach Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF), struktury w kontekście aktywności i uczestnictwa odnoszą się do różnych obszarów życia, które mogą być wpływane przez zdolności funkcjonalne jednostki. Poniżej przedstawione są kluczowe kategorie związane ze strukturami ICF w kontekście aktywności i uczestnictwa:

  1. Struktury anatomiczne i funkcjonalne:
    • Definicja: Elementy organizmu, takie jak narządy, układy czy struktury tkankowe, które mają wpływ na zdolności funkcjonalne jednostki.
    • Przykład: Układ nerwowy, narządy ruchu, narządy zmysłów.
  2. Procesy fizjologiczne:
    • Definicja: Biologiczne mechanizmy i funkcje, które są istotne dla zachowania zdrowia i efektywnej aktywności.
    • Przykład: Krążenie krwi, procesy metaboliczne, układ oddechowy.
  3. Zmysły i funkcje kognitywne:
    • Definicja: Zdolności związane z percepcją sensoryczną, myśleniem, pamięcią i innymi procesami poznawczymi.
    • Przykład: Widzenie, słuch, funkcje poznawcze, jak koncentracja i zdolność do podejmowania decyzji.
  4. Funkcje Umysłowe:
    • Definicja: Zdolności związane z intelektem, myśleniem abstrakcyjnym, rozumieniem języka i procesami poznawczymi.
    • Przykład: Pamięć operacyjna, myślenie logiczne, zdolność do rozwiązania problemów.
  5. Komunikacja:
    • Definicja: Proces przekazywania informacji między jednostkami za pomocą różnych środków komunikacyjnych.
    • Przykład: Mówienie, pisanie, rozumienie mowy innych.
  6. Ruch i mobilność:
    • Definicja: Zdolności związane z poruszaniem się i kontrolą ruchów ciała.
    • Przykład: Chodzenie, trzymanie równowagi, koordynacja ruchowa.
  7. Zdolności do wykonywania czynności życia codziennego:
    • Definicja: Umiejętność samodzielnego prowadzenia życia codziennego, takiego jak jedzenie, ubieranie się czy utrzymanie higieny osobistej.
    • Przykład: Mycie się, gotowanie, ubieranie.
  8. Aktywność społeczna:
    • Definicja: Udział jednostki w interakcjach społecznych, relacjach interpersonalnych i aktywnościach społecznościowych.
    • Przykład: Praca zawodowa, życie rodzinne, uczestnictwo w grupach społecznych.

Struktury ICF w aktywności i uczestnictwie są kluczowe do zrozumienia, w jaki sposób aspekty anatomiczne, fizjologiczne oraz funkcjonalne wpływają na zdolności pacjenta do wykonywania różnych działań i uczestniczenia w społeczeństwie. To podejście pozwala na holistyczne spojrzenie na funkcjonowanie jednostki i jest istotne w kontekście planowania interwencji terapeutycznych.