ICF ICD WHODAS 2 - N ...

Ocena aktywności i uczestnictwa w ramach Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF) obejmuje analizę zdolności pacjenta do wykonywania konkretnych działań oraz uczestniczenia w życiu społecznym. Poniżej przedstawione są kluczowe aspekty tej oceny:

• Zrozumienie umiejętności funkcyjnych: Określenie, czy pacjent rozumie i potrafi wykonywać konkretne czynności związane z codziennym życiem.
• Ocena umiejętności motorycznych: Analiza sprawności ruchowej pacjenta, zwracając uwagę na umiejętność poruszania się, utrzymania równowagi czy manipulacji przedmiotami.
• Komunikacja i interakcje społeczne: Ocena zdolności pacjenta do skutecznej komunikacji i uczestniczenia w interakcjach społecznych, zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej.
• Ocena samodzielności w opiece osobistej: Badanie zdolności pacjenta do samodzielnej opieki nad sobą, w tym mycia, ubierania się czy korzystania z toalety.
• Analiza uczestnictwa społecznego: Ocena stopnia zaangażowania pacjenta w życie społeczne, w tym udziału w aktywnościach rekreacyjnych, pracy zawodowej czy życiu społeczności lokalnej.
• Zdolności adaptacyjne: Określenie, w jakim stopniu pacjent jest zdolny dostosować się do różnych sytuacji życiowych, w tym sytuacji zmieniających się lub wymagających specjalnych umiejętności.
• Monitorowanie postępu terapii: Ocena, czy wprowadzone interwencje terapeutyczne przyczyniają się do poprawy aktywności i uczestnictwa pacjenta w różnych sferach życia.

Ocena aktywności i uczestnictwa w ramach ICF stanowi ważny element diagnostyki funkcjonalnej, umożliwiając zrozumienie, jak choroba, uraz czy niepełnosprawność wpływają na codzienne funkcjonowanie jednostki. Daje także wgląd w obszary, które mogą być obiektem terapeutycznych interwencji w celu poprawy jakości życia pacjenta.