Cele dokumentowania

• Umożliwić obiektywną ocenę wpływu terapii (bańki + techniki manualne) na napięcie i funkcję mięśni.

• Zapewnić powtarzalność pomiarów między sesjami i terapeutami.

• Umożliwić komunikację z zespołem (rehabilitant, lekarz) oraz podłoże dla badań klinicznych i audytów praktyki (case-series, CPD).

Co i dlaczego mierzymy — lista kluczowych parametrów

1. Subiektywny ból i dolegliwości — NRS/VAS (0–10) przed i po zabiegu, oraz w dniu follow-up.
   Dlaczego: szybka metoda oceny zmiany odczucia bólu.

2. Funkcja i ograniczenia ruchu — ROM goniometryczny (np. zgięcie tułowia, zgięcie stawu biodrowego) i testy funkcjonalne (np. Sit-and-Reach, FMS, TUG w zależności od obszaru).
   Dlaczego: pozwala wychwycić realne zmiany funkcjonalne, nie tylko subiektywne.

3. Twardość/tonus mięśniowy — palpacyjna skala (np. 0–3) oraz, jeśli dostępne, obiektywne urządzenia (tonometry, myotonometr).
   Dlaczego: palpacja jest szybka; urządzenia zwiększają powtarzalność.

4. Punkt spustowy / algometria — próg bólu w punktach spustowych mierzony algometrem (kPa lub N).
   Dlaczego: daje ilościową informację o wrażliwości tkankowej.

5. Obraz skóry i tkanek — fotografia medyczna (stała odległość/kadrowanie) przed i po zabiegu (przydatna do dokumentacji siniaków, rumienia, zmian miejscowych).
   Dlaczego: dokumentacja wizualna jest ważna klinicznie i prawnie.

6. Testy siły mięśniowej — ręczne testy siły (MRC) lub dynamometr ręczny dla dużych grup mięśniowych.
   Dlaczego: zmiana napięcia powinna korelować z funkcją siłową.

7. Subiektywne raporty pacjenta — skala zmęczenia tkanek, jakość snu (jeśli przewlekły ból), zdolność do pracy/aktywności.
   Dlaczego: terapia ma wpływ na jakość życia, warto to rejestrować.

Jak dokumentować — zasady praktyczne

• Standaryzacja: wszystkie pomiary wykonywać w tej samej pozycji, tej samej porze dnia, przy tej samej temperaturze pomieszczenia i przez tego samego obserwatora, jeśli to możliwe.

• Kardynalne pola w karcie zabiegu: data, godzina, rozpoznanie, cel sesji, interwencje (rodzaj baniek, rozmiar, próżnia, czas, techniki masażu, parametry algometru/goniometru), wyniki przed/po, plan kolejnych kroków.

• Dokumentacja fotograficzna: ustal stałą odległość (np. 1 m), to samo oświetlenie, oznaczenie orientacyjne (np. marker na skórze) — zdjęcia zrobione prostopadle i z boku.

• Zgoda i informacja: pacjent podpisuje zgodę na dokumentację fotograficzną i przetwarzanie danych (w zgodzie z RODO/ lokalnym prawem).

• Elektroniczna baza: korzystaj z e-kart pacjenta z polami „przed/po” i możliwością dołączenia zdjęć oraz plików z urządzeń pomiarowych.

Narzędzia i metody — krótka instrukcja użycia

• Goniometr: ustawienie osi w anatomicznym punkcie odniesienia; odczyt w stopniach; dwukrotne pomiary i uśrednienie.

• Algometr: aplikować rosnący nacisk w tempie ~1 kg/s; zapisać wartość przy pierwszym odczuciu bólu; wykonywać 3 pomiary w odstępie ~30 s i podać średnią.

• Myotonometr (np. myotonometry): kalibracja urządzenia przed sesją; trzy pomiary i średnia; notować wartość suchości/tonusu.

• Testy funkcjonalne: opisać procedurę i próg przejścia (np. Sit-and-Reach — trzeci pomiar używany jako wynik).

• Skale samooceny: NRS/VAS opisane i pacjent instruowany przed pomiarem.

Interpretacja zmian — co uznajemy za istotne klinicznie?

• Zmiana NRS o ≥2 pkt jest powszechnie uznawana za klinicznie istotną (monitorować także wpływ na funkcję).

• Zwiększenie ROM >5–10° (w zależności od stawu) często przekłada się na poprawę funkcji.

• Wzrost progu bólu w algometrii o >15–20% może świadczyć o zmniejszeniu wrażliwości punktów spustowych.

• Zmniejszenie wartości tonometru o wartość istotną statystycznie (patrz literatura) — jeśli sprzęt dostępny.

Przykład kliniczny — krok po kroku dokumentacja

Pacjent: 36 lat, ból szyi z prawej strony, odczucie „sztywności” i trudność w rotacji w prawo.
Plan: integracja punktowego bańkowania + manualny release.

1. Wstępna ocena: NRS=6/10; rotacja szyi w prawo 30° (norma ~80°); palpacyjnie hipertoniczny m. levator scapulae po prawej; algometr: próg bólu w punkcie spustowym 2.4 kg/cm².

2. Interwencja: rozgrzewka 5 min → punktowe małe bańki (3 min) na mm. levator i trapezius → technika ischemic compression 2 min → lekkie rozciąganie i mobilizacja segmentarna.

3. Po zabiegu: NRS=3/10; rotacja prawą stronę 50°; algometr: próg bólu 3.1 kg/cm². Zdjęcie skóry wykonane (brak siniaków).

4. Plan: ćwiczenia wzmacniające i retraining postawy; kontrola za 3 dni.

5. Dokumentacja: wszystkie powyższe dane zapisane w karcie pacjenta; parametry baniek (średnica 3 cm, próżnia umiarkowana), czas trwania. Pacjent otrzymał kartę z ćwiczeniami domowymi.

Warsztat praktyczny — ćwiczenie dla kursantów (90–120 min)

Cel: nauczyć się wykonywać spójną dokumentację „przed/po”, korzystać z algometru i goniometru, interpretować wyniki.

Organizacja grup: pary (terapeuta/pacjent) — rotacja.

Sprzęt: goniometr, algometr, myotonometry (opcjonalnie), aparat fotograficzny lub smartfon z uchwytem do stałej odległości, karta zabiegu (wydruk).

Plan ćwiczenia:

1. Szkolenie z narzędzi (15–20 min): demonstracja goniometru i algometru — prawidłowe punkty odniesienia.

2. Pomiar wyjściowy (15 min): każdy terapeuta przeprowadza pełne badanie przedzagiegowe u partnera (NRS, ROM, algometr, palpacja).

3. Sesja terapeutyczna (20–30 min): krótka interwencja łączona (wybrana przez instruktora) — bańki + manualny release.

4. Pomiar po zabiegu (15 min): powtórzenie pomiarów; wykonanie zdjęć.

5. Analiza i raport (15–20 min): wypełnienie karty dokumentacji, porównanie wyników, dyskusja z instruktorem: co się zmieniło, jakie wnioski kliniczne, jakie dalsze kroki.

Kryteria zaliczenia warsztatu: poprawne wykonanie pomiarów (technika), kompletna karta pacjenta, logiczne wnioski kliniczne oraz zaproponowany plan kontynuacji.

Przyszłość dokumentacji — wskazówki praktyczne

• Utrzymuj prostotę: karta powinna być wystarczająco szczegółowa, ale nie nadmiernie czasochłonna.

• Edukuj pacjenta: włącz pacjenta w obserwację (np. notowanie bólu w dniu), co zwiększa adherence.

• Monitoruj trendy, nie tylko pojedyncze wyniki: seria pomiarów daje lepszy obraz postępu niż pojedynczy pomiar.

• Bezpieczeństwo danych: stosuj zasady RODO — dostęp ograniczony, przechowywanie bezpieczne, zgody podpisane.