Terapia bańkami próż ...

Cele audytu wewnętrznego

• Potwierdzenie zgodności praktyk i zapisów z obowiązującymi procedurami higieny i dezynfekcji.

• Identyfikacja niezgodności i ryzyk oraz szybkie wdrożenie działań korygujących.

• Monitorowanie skuteczności działań naprawczych i ciągłe doskonalenie systemu.

• Zapewnienie dowodów dla celów akredytacji, kontroli sanitarnych oraz wewnętrznego zarządzania jakością.

Zakres audytu

• Procedury mycia rąk i dezynfekcji.

• Dezynfekcja powierzchni roboczych i sprzętu.

• Czyszczenie i dekontaminacja narzędzi wielokrotnego użytku.

• Sterylizacja i prowadzenie rejestrów autoklawu (jeśli stosowany).

• Zarządzanie odpadami medycznymi.

• Przechowywanie materiałów sterylnych i jednorazowych.

• Praktyki personelu (stosowanie odzieży ochronnej, technika aseptyczna).

• Dokumentacja (karty, listy kontrolne, wyniki testów biologicznych/chemicznych).

Skład i kompetencje zespołu audytowego

• Audyt prowadzi wyznaczona osoba (koordynator higieny) lub zespół z delegacją od kierownictwa.

• Preferowane kompetencje: znajomość procedur higieny, podstawy zarządzania jakością, umiejętność prowadzenia rozmów i sporządzania raportów.

• Możliwość zaproszenia eksperta zewnętrznego przy audytach okresowych lub po wykryciu poważnych niezgodności.

Częstotliwość audytów

• Audyty codzienne: skrócone kontrole (check-listy) prowadzone przez personel wykonujący poranne/pozabiegowe kontrole.

• Audyty miesięczne: szczegółowa weryfikacja dokumentacji i losowa kontrola praktyk.

• Audyty kwartalne: pełny przegląd systemu higieny, w tym testy biologiczne i walidacja procedur sterylizacji.

• Audyty roczne: kompleksowy przegląd z analizą trendów, aktualizacją procedur i planem szkoleń.

Przygotowanie audytu

• Ustalenie zakresu i celu audytu, terminów oraz listy osób do kontaktu.

• Przygotowanie dokumentów wejściowych: procedury, formularze, rejestry sterylizacji, rejestry odpadów, raporty z poprzednich audytów.

• Opracowanie listy kontrolnej (check-listy) skonstruowanej zgodnie z wymaganiami placówki — powinna zawierać kryteria oceny i pole na uwagi oraz oznaczenie stopnia niezgodności.

Struktura check-listy audytowej (przykładowe kategorie)

1. Identyfikacja audytu: data, miejsce, audytor.

2. Higiena rąk: dostępność środków, poprawna technika, widoczne procedury.

3. Powierzchnie i wyposażenie: czystość blatów, foteli, urządzeń, obecność oznaczeń.

4. Narzędzia i sterylizacja: zapisy cykli, testy wskaźnikowe, przechowywanie.

5. Odpady: segregacja, pojemniki, terminy wywozu.

6. Odzież ochronna i środki ochrony osobistej: dostępność, sposób używania.

7. Dokumentacja: kompletność wpisów, podpisy, daty, numery serii.

8. Procedury awaryjne: dostępność i znajomość procedur postępowania przy niezgodnościach.

Metody audytu — przykłady

• Obserwacja bez zapowiedzi: ocena rzeczywistych praktyk personelu (np. techniki mycia rąk).

• Przegląd dokumentacji: kontrola zapisów sterylizacji, protokołów testów biologicznych, kart dezynfekcji.

• Wywiad z personelem: krótkie pytania dotyczące procedur, aby ocenić poziom wiedzy.

• Kontrola fizyczna: inspekcja magazynu, stan opakowań sterylnych, oznaczenia pojemników na odpady.

• Pobranie próbek: w razie potrzeby wykonanie dodatkowych testów powierzchni (np. testy biochemiczne) lub przegląd wyników testów autoklawu.

Dokumentowanie wyników audytu

• Każda pozycja check-listy powinna zawierać: ocenę (zgodność/niezgodność), opis niezgodności, dowód (np. numer dokumentu, zdjęcie), poziom ryzyka (niski/średni/wysoki), rekomendowane działania korygujące, termin realizacji oraz osobę odpowiedzialną.

• Sporządzenie raportu końcowego: streszczenie, wyniki w postaci tabeli, analiza trendów (jeśli dotyczy), rekomendacje i harmonogram działań naprawczych.

• Raport przekazuje się kierownictwu i osobom odpowiedzialnym za wdrożenie działań.

Działania korygujące i zapobiegawcze

• Działania natychmiastowe: np. wycofanie z użycia wadliwego autoklawu, chwilowa zmiana procedur, dodatkowe dezynfekcje.

• Działania długoterminowe: aktualizacja procedur, szkolenia, wymiana sprzętu, zmiana dostawcy środków dezynfekcyjnych.

• Każde działanie powinno być opisane w formularzu niezgodności z przypisaniem osoby odpowiedzialnej i terminem realizacji.

• Po wdrożeniu działań korygujących wykonywana jest weryfikacja skuteczności (np. powtórny test biologiczny, kontrola praktyk), której wynik również dokumentuje się w rejestrze.

Analiza trendów i wykorzystanie danych audytu

• Gromadzenie wyników audytów w formie zbiorczej bazy (np. arkusz kalkulacyjny) pozwala na analizę powtarzających się problemów.

• Przykładowe wskaźniki: liczba niezgodności na 100 audytowanych pozycji, średni czas reakcji na niezgodność, % zamkniętych działań korygujących w terminie.

• Analiza trendów pomaga ustalić priorytety inwestycyjne oraz obszary wymagające dodatkowych szkoleń.

Komunikacja wyników i zaangażowanie zespołu

• Wyniki audytu należy przedstawić zespołowi w formie spotkania (krótkie omówienie, konkretne kroki).

• Ważne: przedstawiać dane rzeczowo, unikać wytykania błędów — koncentrować się na rozwiązaniach.

• Ustanowić mechanizm zgłaszania pomysłów od personelu na usprawnienia procedur.

Przykładowe wyniki audytu i rekomendacje (case study)

1. Wynik: brak zapisu wskaźnika wewnętrznego w trzech kolejnych cyklach sterylizacji.
   Rekomendacja: natychmiastowe wstrzymanie użycia sterylizowanych pakietów z ostatnich 72 godzin, powtórzenie sterylizacji; wprowadzenie obowiązku dwustopniowej kontroli zapisów — operator + osoba weryfikująca; szkolenie personelu.

2. Wynik: obserwacja pokazała, że personel skraca czas mycia rąk przed procedurą.
   Rekomendacja: przeprowadzić szkolenie praktyczne techniki mycia rąk, wprowadzić obserwacje losowe i system anonimowych raportów; umieścić przypomnienia w pobliżu umywalek.

3. Wynik: opakowania sterylne przechowywane w magazynie bez właściwego oznakowania daty sterylizacji.
   Rekomendacja: wdrożyć prosty system etykietowania z datą i numerem cyklu; przegląd magazynu co miesiąc; przydzielić odpowiedzialną osobę.

Ćwiczenia praktyczne dla kursantów (warsztat audytowy)

1. Ćwiczenie 1 — Przeprowadzenie audytu „szybkiego” (45 minut)

   • Zadanie: w parach kursanci przeprowadzają 15–20 minutową kontrolę stanowiska zabiegowego używając przygotowanej check-listy, następnie sporządzają krótki raport (maks. 10 minut).

   • Cele: ćwiczenie obserwacji, priorytetyzacji niezgodności, pisania rekomendacji.

2. Ćwiczenie 2 — Analiza dokumentacji sterylizacji (60 minut)

   • Materiały: zestaw przykładowych zapisów cykli autoklawu, wyników testów biologicznych, kart dezynfekcji.

   • Zadanie: zidentyfikować niezgodności, przygotować listę działań korygujących i zaproponować harmonogram weryfikacji.

   • Cele: interpretacja zapisów, planowanie działań.

3. Ćwiczenie 3 — Symulacja przypadku awaryjnego (90 minut)

   • Scenariusz: pozytywny wynik testu biologicznego autoklawu i odkrycie, że pakiety z ostatnich 48 godzin były używane.

   • Zadanie: opracować procedurę reakcji (krok po kroku), komunikat dla zespołu i plan powiadomień dla pacjentów (jeśli konieczne).

   • Cele: trening podejmowania szybkich decyzji, komunikacji kryzysowej i dokumentacji.

4. Ćwiczenie 4 — Przygotowanie raportu audytowego (45 minut)

   • Zadanie: na podstawie wyników z ćwiczenia 1 przygotować profesjonalny raport (struktura: streszczenie, wyniki, rekomendacje, harmonogram).

   • Cele: nauczyć formułowania jasnych rekomendacji i terminów.

5. Ćwiczenie 5 — Opracowanie planu szkoleń poaudytowych (30 minut)

   • Zadanie: na podstawie wykrytych braków stworzyć program szkoleniowy (treść, czas, sposób oceny).

   • Cele: powiązać wyniki audytu z działaniami edukacyjnymi.

6. Ćwiczenie 6 — Role-play: przekazanie trudnego wyniku audytu zespołowi (30 minut)

   • Zadanie: jedno zespółów ćwiczy przedstawienie wyników audytu i zaproponowanych działań reszcie w formie 10-minutowej prezentacji z elementami dyskusji.

   • Cele: ćwiczenie komunikacji, empatii i negocjacji terminów wdrożenia.

7. Ćwiczenie 7 — Analiza trendów (60 minut)

   • Materiały: fikcyjne dane z trzech kwartałów (liczba niezgodności, czasy reakcji).

   • Zadanie: wykonać prostą analizę trendów i przygotować rekomendacje strategiczne.

   • Cele: rozwijanie umiejętności interpretacji danych i planowania długoterminowego.

8. Ćwiczenie 8 — Tworzenie lokalnej check-listy audytowej (45 minut)

   • Zadanie: w grupach stworzyć check-listę dostosowaną do konkretnego rodzaju gabinetu (np. mały gabinet prywatny, większa klinika), z kryteriami oceny i skalą priorytetów.

   • Cele: nauka adaptacji narzędzi audytowych do realiów praktyki.

Wskazówki praktyczne przy prowadzeniu audytu

• Zawsze rozpoczynać audyt od zapoznania personelu z jego celem — audyt ma charakter kontrolno-doradczy, nie ma na celu karania.

• Dokumentować wszystko rzetelnie; dowody (np. zdjęcia z inspekcji) dołączać do raportu.

• Priorytetyzować niezgodności według wpływu na bezpieczeństwo pacjenta.

• Utrzymywać rejestry w łatwo dostępnej formie, tak aby audyty zewnętrzne mogły szybko zweryfikować historię.

• Upewnić się, że działania korygujące mają realne terminy i osoby odpowiedzialne — bez tego rekomendacje pozostają martwe.