11.14 Częstotliwości rezonansu kości

1. Częstotliwości rezonansowe poszczególnych kręgów kręgosłupa

Częstotliwości rezonansowe poszczególnych kręgów kręgosłupa to idea często spotykana w biorezonansie, jednak konkretne wartości przypisane do każdego kręgu mogą różnić się w zależności od źródła, ponieważ nie ma jednego ustandaryzowanego zestawu częstotliwości. Oto przykładowe wartości, które mogą być stosowane w kontekstach terapeutycznych:

Odcinek szyjny (Cervical)

1. C1 (atlas) – 68–72 Hz
2. C2 – 70–75 Hz
3. C3 – 72–77 Hz
4. C4 – 74–79 Hz
5. C5 – 76–81 Hz
6. C6 – 78–83 Hz
7. C7 – 80–85 Hz

Odcinek piersiowy (Thoracic)

1. T1 – 60–65 Hz
2. T2 – 62–67 Hz
3. T3 – 64–69 Hz
4. T4 – 66–71 Hz
5. T5 – 68–73 Hz
6. T6 – 70–75 Hz
7. T7 – 72–77 Hz
8. T8 – 74–79 Hz
9. T9 – 76–81 Hz
10. T10 – 78–83 Hz
11. T11 – 80–85 Hz
12. T12 – 82–87 Hz

Odcinek lędźwiowy (Lumbar)

1. L1 – 50–55 Hz
2. L2 – 52–57 Hz
3. L3 – 54–59 Hz
4. L4 – 56–61 Hz
5. L5 – 58–63 Hz

Kość krzyżowa (Sacral)

1. S1-S5 (zrośnięte) – 40–50 Hz

Kość guziczna (Coccyx)

1. Coccyx – 30–40 Hz

Uwagi:

• Zakresy częstotliwości są ogólne i mogą być dopasowywane w zależności od pacjenta, rodzaju problemu (np. ból, regeneracja tkanek, poprawa funkcji nerwowych) i stosowanego urządzenia.
• Terapie biorezonansowe często łączą te częstotliwości z innymi terapiami wspierającymi, jak masaż, fizjoterapia czy suplementacja.
• Dla kręgosłupa często stosuje się również harmonizujące częstotliwości, takie jak 7,83 Hz (rezonans Schumanna), aby wspomóc ogólną równowagę i regenerację.

Czy chcesz, abym rozwinęła bardziej szczegółowe parametry terapii dla wybranych odcinków kręgosłupa?

2. Częstotliwości rezonansowe poszczególnych kości koń

Częstotliwości rezonansowe poszczególnych kości kończyny górnej są trudne do dokładnego określenia i zależą od takich parametrów jak gęstość kości, ich struktura, rozmiar oraz otaczające tkanki. Niemniej jednak, poniżej przedstawiam orientacyjne dane na podstawie ogólnych badań nad biomechaniką i rezonansami tkanek ludzkich. Te wartości są często wykorzystywane w terapii częstotliwościowej i biorezonansie, choć ich podstawy naukowe mogą być ograniczone.

Kości kończyny górnej i ich orientacyjne częstotliwości rezonansowe:

1. Obojczyk (Clavicula): 12–15 Hz

   • Wibracje te mogą być powiązane z ruchem obręczy barkowej i stabilizacją stawu mostkowo-obojczykowego.

2. Łopatka (Scapula): 8–12 Hz

   • Częstotliwości związane z amortyzacją ruchów barku i przenoszeniem obciążeń na klatkę piersiową.

3. Kość ramienna (Humerus): 10–18 Hz

   • Rezonans zależy od długości kości oraz jej interakcji z mięśniami i stawami ramiennym oraz łokciowym.

4. Kość promieniowa (Radius): 15–22 Hz

   • Związana z ruchem pronacji i supinacji przedramienia.

5. Kość łokciowa (Ulna): 12–18 Hz

   • Rezonans obejmuje dynamikę stawu łokciowego i stabilność przedramienia.

6. Kości nadgarstka (Carpus): 20–30 Hz

   • Składające się z ośmiu kości, rezonanse mogą różnić się w zależności od pozycji ręki i nacisku.

7. Kości śródręcza (Metacarpus): 25–35 Hz

   • Małe, zwarte kości mają wyższe częstotliwości ze względu na swoją masę i gęstość.

8. Paliczki (Phalanges):

   • Paliczki bliższe: 30–35 Hz
   • Paliczki środkowe: 35–40 Hz
   • Paliczki dalsze: 40–50 Hz

Czynniki wpływające na rezonans:

• Gęstość mineralna kości: Wyższa gęstość zwiększa częstotliwość rezonansową.
• Otaczające tkanki: Tłuszcz, mięśnie i skóra mogą tłumić rezonans i zmieniać częstotliwości.
• Zastosowane urządzenie: Różne urządzenia do biorezonansu mogą generować różne fale (np. sinusoidalne, prostokątne), co wpływa na efekty terapeutyczne.

Uwagi:

Te dane są orientacyjne i mogą różnić się w praktyce. W terapii biorezonansowej konkretne częstotliwości są często dostosowywane do pacjenta i schorzenia, zamiast sztywnego trzymania się standardowych wartości. Jeżeli interesują Cię specyficzne protokoły terapeutyczne dla kończyny górnej, mogę opracować ich listę.

3. Częstotliwości rezonansowe kości kończyny dolnej

Częstotliwości rezonansowe kości kończyny dolnej są podobnie jak w przypadku kończyny górnej orientacyjne i zależą od wielu czynników, takich jak masa kości, ich gęstość mineralna, długość oraz struktura otaczających tkanek miękkich. Oto orientacyjne wartości rezonansowe, często wykorzystywane w biorezonansie i badaniach nad biomechaniką:

Kości kończyny dolnej i ich orientacyjne częstotliwości rezonansowe:

1. Kość biodrowa (Os ilium): 5–10 Hz

   • Stabilizująca rola w przenoszeniu obciążeń między kręgosłupem a kończynami dolnymi.

2. Kość udowa (Femur): 8–12 Hz

   • Jedna z największych kości ciała, rezonans zależy od jej długości i masy. Ważna w ruchach biodra i kolana.

3. Rzepka (Patella): 15–25 Hz

   • Niewielka kość sesamoidalna, częstotliwość związana z napięciem więzadła rzepkowego.

4. Kość piszczelowa (Tibia): 10–18 Hz

   • Główna kość nośna podudzia, jej rezonans wspomaga stabilność stawu kolanowego i skokowego.

5. Kość strzałkowa (Fibula): 12–20 Hz

   • Częstotliwości związane z równoważeniem obciążeń w podudziu i amortyzacją ruchów.

6. Kości stępu (Ossa tarsi): 18–28 Hz

   • Kość skokowa (Talus): 20–25 Hz
   • Kość piętowa (Calcaneus): 18–22 Hz
   • Kość łódkowata (Naviculare): 22–28 Hz
   • Kości klinowate (Cuneiformes): 25–30 Hz
   • Kość sześcienna (Cuboid): 22–28 Hz

7. Kości śródstopia (Metatarsi): 25–35 Hz

   • Kości o zwartej budowie, częstotliwości zależne od długości i obciążenia.

8. Paliczki (Phalanges):

   • Paliczki bliższe: 30–35 Hz
   • Paliczki środkowe: 35–40 Hz
   • Paliczki dalsze: 40–50 Hz

Czynniki wpływające na rezonans:

1. Wiek: U osób młodszych, gdzie gęstość mineralna kości jest większa, częstotliwości mogą być wyższe.
2. Stan zdrowia: Choroby takie jak osteoporoza mogą obniżać częstotliwości rezonansowe.
3. Otaczające tkanki: Masa mięśniowa i tłuszczowa wpływa na tłumienie wibracji i zmienia ogólne wartości rezonansowe.
4. Rodzaj generowanego sygnału: W biorezonansie wykorzystywane są różne kształty fal, które wpływają na skuteczność terapii (np. fale sinusoidalne, prostokątne, trójkątne).

Uwagi:

Częstotliwości te są przybliżeniami i mogą być stosowane w biorezonansie w celu poprawy funkcji kończyn dolnych, w tym regeneracji, zwiększenia gęstości mineralnej kości, redukcji bólu czy przyspieszenia gojenia się urazów. Dla celów terapeutycznych należy dostosować wartości do indywidualnych potrzeb pacjenta.