4.4. Polska szkoła terapii mięśniowej — ocena i leczenie dysfunkcji mięśniowych, integracja z bańkami
7. Dokumentowanie efektów i obserwacja zmian napięć mięśniowych
Cele dokumentowania
-
Umożliwić obiektywną ocenę wpływu terapii (bańki + techniki manualne) na napięcie i funkcję mięśni.
-
Zapewnić powtarzalność pomiarów między sesjami i terapeutami.
-
Umożliwić komunikację z zespołem (rehabilitant, lekarz) oraz podłoże dla badań klinicznych i audytów praktyki (case-series, CPD).
Co i dlaczego mierzymy — lista kluczowych parametrów
-
Subiektywny ból i dolegliwości — NRS/VAS (0–10) przed i po zabiegu, oraz w dniu follow-up.
Dlaczego: szybka metoda oceny zmiany odczucia bólu. -
Funkcja i ograniczenia ruchu — ROM goniometryczny (np. zgięcie tułowia, zgięcie stawu biodrowego) i testy funkcjonalne (np. Sit-and-Reach, FMS, TUG w zależności od obszaru).
Dlaczego: pozwala wychwycić realne zmiany funkcjonalne, nie tylko subiektywne. -
Twardość/tonus mięśniowy — palpacyjna skala (np. 0–3) oraz, jeśli dostępne, obiektywne urządzenia (tonometry, myotonometr).
Dlaczego: palpacja jest szybka; urządzenia zwiększają powtarzalność. -
Punkt spustowy / algometria — próg bólu w punktach spustowych mierzony algometrem (kPa lub N).
Dlaczego: daje ilościową informację o wrażliwości tkankowej. -
Obraz skóry i tkanek — fotografia medyczna (stała odległość/kadrowanie) przed i po zabiegu (przydatna do dokumentacji siniaków, rumienia, zmian miejscowych).
Dlaczego: dokumentacja wizualna jest ważna klinicznie i prawnie. -
Testy siły mięśniowej — ręczne testy siły (MRC) lub dynamometr ręczny dla dużych grup mięśniowych.
Dlaczego: zmiana napięcia powinna korelować z funkcją siłową. -
Subiektywne raporty pacjenta — skala zmęczenia tkanek, jakość snu (jeśli przewlekły ból), zdolność do pracy/aktywności.
Dlaczego: terapia ma wpływ na jakość życia, warto to rejestrować.
Jak dokumentować — zasady praktyczne
-
Standaryzacja: wszystkie pomiary wykonywać w tej samej pozycji, tej samej porze dnia, przy tej samej temperaturze pomieszczenia i przez tego samego obserwatora, jeśli to możliwe.
-
Kardynalne pola w karcie zabiegu: data, godzina, rozpoznanie, cel sesji, interwencje (rodzaj baniek, rozmiar, próżnia, czas, techniki masażu, parametry algometru/goniometru), wyniki przed/po, plan kolejnych kroków.
-
Dokumentacja fotograficzna: ustal stałą odległość (np. 1 m), to samo oświetlenie, oznaczenie orientacyjne (np. marker na skórze) — zdjęcia zrobione prostopadle i z boku.
-
Zgoda i informacja: pacjent podpisuje zgodę na dokumentację fotograficzną i przetwarzanie danych (w zgodzie z RODO/ lokalnym prawem).
-
Elektroniczna baza: korzystaj z e-kart pacjenta z polami „przed/po” i możliwością dołączenia zdjęć oraz plików z urządzeń pomiarowych.
Narzędzia i metody — krótka instrukcja użycia
-
Goniometr: ustawienie osi w anatomicznym punkcie odniesienia; odczyt w stopniach; dwukrotne pomiary i uśrednienie.
-
Algometr: aplikować rosnący nacisk w tempie ~1 kg/s; zapisać wartość przy pierwszym odczuciu bólu; wykonywać 3 pomiary w odstępie ~30 s i podać średnią.
-
Myotonometr (np. myotonometry): kalibracja urządzenia przed sesją; trzy pomiary i średnia; notować wartość suchości/tonusu.
-
Testy funkcjonalne: opisać procedurę i próg przejścia (np. Sit-and-Reach — trzeci pomiar używany jako wynik).
-
Skale samooceny: NRS/VAS opisane i pacjent instruowany przed pomiarem.
Interpretacja zmian — co uznajemy za istotne klinicznie?
-
Zmiana NRS o ≥2 pkt jest powszechnie uznawana za klinicznie istotną (monitorować także wpływ na funkcję).
-
Zwiększenie ROM >5–10° (w zależności od stawu) często przekłada się na poprawę funkcji.
-
Wzrost progu bólu w algometrii o >15–20% może świadczyć o zmniejszeniu wrażliwości punktów spustowych.
-
Zmniejszenie wartości tonometru o wartość istotną statystycznie (patrz literatura) — jeśli sprzęt dostępny.
Przykład kliniczny — krok po kroku dokumentacja
Pacjent: 36 lat, ból szyi z prawej strony, odczucie „sztywności” i trudność w rotacji w prawo.
Plan: integracja punktowego bańkowania + manualny release.
-
Wstępna ocena: NRS=6/10; rotacja szyi w prawo 30° (norma ~80°); palpacyjnie hipertoniczny m. levator scapulae po prawej; algometr: próg bólu w punkcie spustowym 2.4 kg/cm².
-
Interwencja: rozgrzewka 5 min → punktowe małe bańki (3 min) na mm. levator i trapezius → technika ischemic compression 2 min → lekkie rozciąganie i mobilizacja segmentarna.
-
Po zabiegu: NRS=3/10; rotacja prawą stronę 50°; algometr: próg bólu 3.1 kg/cm². Zdjęcie skóry wykonane (brak siniaków).
-
Plan: ćwiczenia wzmacniające i retraining postawy; kontrola za 3 dni.
-
Dokumentacja: wszystkie powyższe dane zapisane w karcie pacjenta; parametry baniek (średnica 3 cm, próżnia umiarkowana), czas trwania. Pacjent otrzymał kartę z ćwiczeniami domowymi.
Warsztat praktyczny — ćwiczenie dla kursantów (90–120 min)
Cel: nauczyć się wykonywać spójną dokumentację „przed/po”, korzystać z algometru i goniometru, interpretować wyniki.
Organizacja grup: pary (terapeuta/pacjent) — rotacja.
Sprzęt: goniometr, algometr, myotonometry (opcjonalnie), aparat fotograficzny lub smartfon z uchwytem do stałej odległości, karta zabiegu (wydruk).
Plan ćwiczenia:
-
Szkolenie z narzędzi (15–20 min): demonstracja goniometru i algometru — prawidłowe punkty odniesienia.
-
Pomiar wyjściowy (15 min): każdy terapeuta przeprowadza pełne badanie przedzagiegowe u partnera (NRS, ROM, algometr, palpacja).
-
Sesja terapeutyczna (20–30 min): krótka interwencja łączona (wybrana przez instruktora) — bańki + manualny release.
-
Pomiar po zabiegu (15 min): powtórzenie pomiarów; wykonanie zdjęć.
-
Analiza i raport (15–20 min): wypełnienie karty dokumentacji, porównanie wyników, dyskusja z instruktorem: co się zmieniło, jakie wnioski kliniczne, jakie dalsze kroki.
Kryteria zaliczenia warsztatu: poprawne wykonanie pomiarów (technika), kompletna karta pacjenta, logiczne wnioski kliniczne oraz zaproponowany plan kontynuacji.
Przyszłość dokumentacji — wskazówki praktyczne
-
Utrzymuj prostotę: karta powinna być wystarczająco szczegółowa, ale nie nadmiernie czasochłonna.
-
Edukuj pacjenta: włącz pacjenta w obserwację (np. notowanie bólu w dniu), co zwiększa adherence.
-
Monitoruj trendy, nie tylko pojedyncze wyniki: seria pomiarów daje lepszy obraz postępu niż pojedynczy pomiar.
-
Bezpieczeństwo danych: stosuj zasady RODO — dostęp ograniczony, przechowywanie bezpieczne, zgody podpisane.