2.2. Zapobieganie zakażeniom krzyżowym — rękawice, postępowanie z krwią (dot. hijama)

2. Ochrona oczu i maseczki w procedurach mokrych — instrukcja szczegółowa

Rodzaje i funkcje środków ochrony osobistej (ŚOI)

  • Okulary ochronne (zamknięte bocznie) — zabezpieczają przed rozpryskami płynów i kroplami; powinny szczelnie przylegać do twarzy, mieć powłokę przeciwmgielną i spełniać krajowe normy ochrony.

  • Przyłbica (twarzowa osłona pełnotwarzowa) — osłania twarz w szerszym zakresie (oczy, nos, usta), zalecana przy większym ryzyku rozprysków (np. silne krwawienie, płukanie ran). Może być stosowana razem z maską chirurgiczną lub filtrującą.

  • Maseczka chirurgiczna (maska medyczna jednorazowa klasy II/IIR) — chroni pacjenta i personel przed dużymi kroplami; ogranicza rozpryski na usta i nos.

  • Maseczka filtrująca (FFP2 / FFP3 lub ich krajowe odpowiedniki) — zapewnia ochronę przed cząsteczkami zawieszonymi i aerozolami; rozważyć w sytuacjach zwiększonego ryzyka tworzenia aerozolu lub przy pracy z pacjentami zakaźnymi drogą powietrzno-kropelkową.

  • Maski sterylne — stosowane, gdy wymagane jest zachowanie aseptyki pola zabiegowego (zgodnie z wymogami procedury i przepisami).

Zasady doboru ŚOI do procedury

  1. Ocena ryzyka przed zabiegiem

    • Procedury mokre z potencjalnym krwawieniem (np. mokra hijama, nacięcia, tamponowanie) → obowiązkowo okulary zamknięte lub przyłbica + maska chirurgiczna.

    • Zabiegi z przewidywanym intensywnym rozpryskiem lub aerozolizacją → przyłbica + maska filtrująca FFP2/FFP3.

    • Pacjent z podejrzeniem/ potwierdzonym zakażeniem przenoszonym drogą powietrzną → FFP2/FFP3 + przyłbica.

  2. Dopasowanie i komfort

    • Okulary i przyłbica nie mogą ograniczać pola widzenia terapeuty ani stabilności rąk. Należy wybierać modele z regulacją i powłoką przeciwmgielną.

    • Maseczka powinna dobrze przylegać na nosie i policzkach (test szczelności polecany przy maskach filtrujących).

  3. Kompatybilność z innymi elementami wyposażenia

    • Przy noszeniu okularów i przyłbicy uwzględnić możliwość użycia okularów korekcyjnych. Przyłbice powinny umożliwiać użycie lampy zabiegowej i jednoczesne zachowanie aseptyki.

Sekwencja zakładania i zdejmowania (donning / doffing)

  • Kolejność zakładania (przykładowa, od ubrań do twarzy): umycie rąk → ubranie fartucha/ochronnego kombinezonu → założenie maseczki (zaciśnięcie klipsa na nosie) → założenie okularów/przyłbicy → założenie rękawic.

  • Kolejność zdejmowania (aby uniknąć zanieczyszczenia twarzy): zdjęcie rękawic (techniką zwijania) → umycie/odkażenie rąk (jeśli konieczne, założenie świeżej pary rękawic) → zdjęcie fartucha/manekinów (zgodnie z procedurą) → zdjęcie przyłbicy/okularów bez dotykania wewnętrznej powierzchni → zdjęcie maseczki na końcu → umycie rąk.

  • Uwaga praktyczna: maseczkę chirurgiczną lub filtrującą zdejmujemy tak, by nie dotykać zewnętrznej powierzchni; jeśli przyłbica została silnie skażona, zdjąć ją przed maską, ale tak, by nie dotknąć twarzy.

Zapobieganie parowaniu i problemom widoczności

  • Wybierać okulary/przyłbice z powłoką przeciwmgielną.

  • Przy dłuższych zabiegach: stosować spray przeciwmgielny lub wkładki anti-fog, zapewnić odpowiednią wentylację pomieszczenia.

  • Skorygować przyłożenie maski: dobrze dopasowana maska zmniejsza kierowanie wydychanego powietrza ku górze, co redukuje zaparowanie okularów.

Dezynfekcja i konserwacja elementów wielorazowych

  • Okulary i przyłbice wielokrotnego użytku dezynfekować po każdym użyciu zgodnie z zaleceniami producenta: najpierw usunąć widoczne zanieczyszczenia, następnie zastosować środek dezynfekcyjny odpowiedni do materiału (alkoholowy 70% lub inny dopuszczony), przetrzeć miękką, niepylącą ściereczką i pozostawić do wyschnięcia.

  • Unikać silnych środków, które uszkadzają powłoki; przechowywać w suchym, zabezpieczonym miejscu.

  • Maseczki jednorazowe wyrzucać do pojemnika na odpady zakaźne; maski filtrujące używane wielokrotnie — stosować zgodnie z procedurą producenta i lokalnymi wytycznymi.

Ograniczenia i przeciwwskazania

  • Nie wolno używać uszkodzonych przyłbic/okularów (pęknięcia, duże rysy) — wymieniać natychmiast.

  • Przy uczuleniu pacjenta lub personelu na materiał (np. tworzywo przyłbicy) rozważyć alternatywne rozwiązania.

  • Przy konieczności precyzyjnej pracy manualnej (np. mikronacięcia), jeśli przyłbica ogranicza precyzję, zastosować okulary ochronne + maskę chirurgiczną zamiast przyłbicy, o ile ryzyko rozprysku jest małe.

Specyficzne ryzyka w procedurach mokrych (przykłady)

  • Hijama (mokre bańkowanie): podczas nacięć i odsączania krwi istnieje ryzyko rozprysków; standardowo stosować maskę chirurgiczną + okulary ochronne lub przyłbicę; rękawice nitrylowe, fartuch ochronny z długimi rękawami.

  • Tamponowanie lub oczyszczanie rany: ryzyko spryskania krwią przy manipulacji; wymagana przyłbica.

  • Intensywne płukanie pola zabiegowego: możliwość powstania aerozolu — rozważyć maskę filtrującą FFP2/FFP3 + przyłbica.

Komunikacja z pacjentem przy stosowaniu ŚOI

  • Zanim założymy środki ochrony w zasięgu pacjenta, poinformować go krótko i spokojnie o powodach (bez szczegółów medycznych), by zmniejszyć lęk.

  • Ustalić sposób komunikacji głosowej (krótki komunikat, sygnały) — maski i przyłbice mogą tłumić głos; upewnić się, że pacjent rozumie polecenia.

Dokumentacja i rejestracja

  • W dokumentacji zabiegu odnotować zastosowane środki ochrony osobistej, zwłaszcza w procedurach o podwyższonym ryzyku lub gdy doszło do ekspozycji.

  • W przypadku incydentu z kontaktem płynu ustrojowego z twarzą personełu — zapisać okoliczności i podjęte działania oraz ewentualne badania i zgłoszenia.

Ćwiczenia praktyczne dla kursantów (warsztaty)

  1. Dobór ŚOI do scenariusza (45 min)

    • Grupy otrzymują 4 scenariusze (suchy zabieg, mokra hijama z przewidywanym krwawieniem, płukanie rany, pacjent zakażony drogą powietrzną). Zadanie: wybrać komplet ŚOI (maska, okulary/przyłbica, fartuch), uzasadnić wybór i zaprezentować kolejne kroki zakładania.

  2. Praktyka zakładania i zdejmowania przyłbicy i maseczki (30–40 min)

    • Każdy kursant praktykuje sekwencję zakładania i zdejmowania ŚOI pod okiem instruktora. Instruktor ocenia technikę, zwracając uwagę na ryzyka kontaminacji.

  3. Symulacja rozprysku (60 min)

    • W kontrolowanych warunkach symulacyjnych (barwnik imitujący krew) przeprowadzić procedurę, w której następuje „rozprysk”. Zadanie kursantów: ocenić zanieczyszczenie ŚOI, prawidłowo je zdjąć i przeprowadzić dezynfekcję oraz dokumentację incydentu. Po ćwiczeniu omówienie błędów.

  4. Trening komunikacji z pacjentem w pełnym ŚOI (30 min)

    • Kursant przeprowadza krótki wywiad i instrukcję dla pacjenta mając na twarzy maskę i przyłbicę; ćwiczenie ma na celu nauczyć jasnego, zwięzłego przekazu, utrzymania kontaktu wzrokowego i empatii mimo bariery sprzętowej.

  5. Test szczelności maski filtrującej (15 min)

    • Pod nadzorem instruktora kursanci wykonują podstawowy test dopasowania maski (np. test oddechowy i symulacja wydechu) — uświadamiający konieczność szczelnego przylegania.

Kontrola jakości i audyt

  • W ramach procedur higienicznych prowadzić okresowe kontrole: dostępność przyłbic/okularów, stan zapasów masek jednorazowych i filtrujących, szkolenia personelu z techniki zdejmowania ŚOI.

  • Wprowadzić listy kontrolne przy przygotowaniu stanowiska do procedury mokrej (m.in. sprawdzenie kompletu ŚOI, środków do dezynfekcji, pojemników na odpady zakaźne).