Obmycie i oczyszczenie swojego Ja
5. Obmycie oczu z kłamstw i iluzji
1. Cisza wewnętrzna i gotowość spojrzenia
Zostań w pozycji siedzącej lub leżącej, zamknij oczy i skup się na oddechu. Powoli wciągnij powietrze, licząc do czterech, zatrzymaj na chwilę, a potem wypuść powietrze.
Sformułuj myśl:
„Chcę oczyścić moje oczy – aby widziały prawdę, nie zwodnicze iluzje.”
Pozwól temu wewnętrznemu świadectwu ułożyć się miękko jak mgła przed świtem.
2. Przygotowanie wody oczyszczenia
Napełnij płytką miskę czystą, przefiltrowaną wodą. Dodaj 1–2 krople olejku z lawendy, róży karkad lub płatków róż, symbolizujących czystość widzenia i duchową jasność.
Weź miskę w obu rękach, przybliż do oczu – nie dotykaj jeszcze.
Werset mentalny:
„Niech ta woda spłucze wszelkie fałszywe wizje.”
3. Pierwszy gest: zwilżenie czoła
Delikatnie zwilż opuszkami palców odrobinę wody i przesuń je powoli wzdłuż linii czoła, od środka na boki – jakbyś rozpraszał szare chmury.
Szeptem lub myślą:
„Zmywam z oczu pościel osądzającej mgły.”
Powtórz gest trzy razy, z każdym ruchu oddychając głęboko.
4. Drugi gest: delikatne przytkanie powiek
Zwilżonymi opuszkami palców delikatnie poklep powieki – jakbyś dotykał jedwabnej zasłony. Utrzymaj lekkie przytkanie przez 4–5 sekund na każdą powiekę.
Afirmacja:
„Gdy otworzę oczy, ujrzę światło prawdy.”
Powtórz raz na każdą powiekę – poczuj puls życia, które wraca do wzroku.
5. Trzeci gest: spłukiwanie wzroku
Weź miskę i przechyl ją bardzo lekko nad oczami – pozwól kroplom wody spłynąć z brwi, przez powieki, aż do policzków. Nie wlewaj wprost do oczu, ale umożliw naturalny przepływ.
Wypowiedz:
„Niech każda kropla zabierze iluzję – i przyniesie prawdę.”
Oba oczy mocz po kolei – wczuć się w subtelność chłodnego dotyku wody.
6. Czwarty gest: wycieranie spojrzenia
Oczy delikatnie zamknięte, weź najczystszą chustkę lub ręczniczek (może być lniany), zwilż go minimalnie i przetrzyj powieki ruchem w bok – jakbyś wygładzał taflę jeziora.
Wers:
„W moich oczach – spokojna tafla bez fałszu.”
Nie pocieraj twardo, tylko miękko – gest delikatny jak pieśń wiatru.
7. Piąty akt: wizualizacja transformationis
Zamknij oczy i wyobraź sobie: twoje oczy jak dwa kryształowe oczka wody – klarowne, odbijające światło prawdy i niebo.
Mentalna afirmacja:
„Widzę prawdę, która oświeca me serce.”
Przez minutę trwaj w tej wizji, oddychając spokojnie.
8. Siódmy krok: integracja czystego wzroku
Powoli otwórz oczy – patrząc przed siebie, ale bez osądu. Uspokajasz serce.
Wyślij cichą intencję:
„Mój wzrok odkrywa, nie osądza. Widzę z łagodnością i sprawiedliwością.”
Zachowaj ten stan – przez godzinę, zauważając każdy obraz i myśl z aktem łagodnego już widzenia.
Obraz do zapamiętania: oczy jak jezioro o świcie, gotowe przyjąć promień słońca zamiast cieni.
Jeśli chcesz kontynuować i opisać kolejne podrozdziały II.6.m – np. 6, 7, 8 – z przyjemnością rozwiniemy je dalej.