Urazy chętnie darować

1. Ustanowienie kręgu przebaczenia

Cel: Wspólne utworzenie świętej przestrzeni, w której każdy może poczuć się bezpiecznie, otworzyć na dar wzajemnego przebaczenia i doświadczyć wspólnoty w Duchu Świętym.

A. Fizyczne ustawienie

Przestrzeń:
- Wybierz miejsce wolne od rozpraszaczy – najlepiej jasne pomieszczenie z wolną podłogą lub na świeżym powietrzu na trawie.
Symbol centralny:
- Na środku ustaw niewielki kamień lub świecę na niskiej podstawce – znak fundamentu jedności i Bożej obecności.
Uczestnicy:
- Wszyscy stają w kole wokół symbolu, trzymając się za ręce na wysokości serca.
- Powinno być przynajmniej pięciu uczestników, ale może ich być kilkanaście; ważne, by złączone dłonie utworzyły nieprzerwany krąg.

B. Modlitwa wstępna

Prowadzący (cicho, do siebie):

„Duchu Święty, Przyjdź,
rozświetl mroki naszych serc
i napełnij nas miękkością miłosierdzia.
Niech Twoja obecność utworzy między nami sakramentalne więzi,
abym mógł/mogła bez lęku otworzyć serce
na dar wzajemnego przebaczenia.”

Krótka cisza (5–7 sekund) na odczucie Bożej obecności rozchodzącej się od symbolu centralnego promieniami światła w myślach.

C. Afirmacje jednoczące

(Wypowiadane cicho przez wszystkich po jednej osobnej afirmacji, powtarzanej wspólnie.)

„Tworzymy krąg miłosierdzia.”
„Jesteśmy wezwani do przebaczania.”
„Nasze serca łączą się w pokoju.”
„Duch Święty nas jednoczy i uzdrawia.”

Po każdej afirmacji krąg delikatnie się kurczy (uczestnicy robią dwa kroki w stronę środka), symbolicznie zacieśniając więź wspólnoty.

D. Wizualizacja przynależności

Światło w dłoniach:
- Wyobraź sobie, że z dłoni Twojego lewego sąsiada wypływa delikatny strumień świetlisty, który wnika do Twojej dłoni, a następnie przekracza ją do dłoni następnej osoby.
Krąg jasności:
- Zobacz, jak ten przepływ światła tworzy świetlistą obręcz okalającą symbol centralny, łącząc serca wszystkich uczestników.
Uczucie jedności:
- Poczuj ciepło i lekkość w miejscu złączenia dłoni – znak, że każde serce, każdy ból i każda nadzieja są tu obecne i przyjęte.

Po zakończeniu Etapu I każdy uczestnik odczuwa, że stoi w bezpiecznej, świętej przestrzeni, gotów do dalszych kroków ceremonii, z otwartym sercem i wspólną świadomością uczestnictwa w kręgu miłosierdzia.