Podejście Światowej Organizacji Zdrowia

3. Korzyści spersonalizowanej oceny

Spersonalizowana ocena to podejście oparte na uwzględnieniu indywidualnych doświadczeń, oczekiwań i celów pacjenta w procesie oceny funkcji ciała, aktywności i uczestnictwa.

Korzyści:
  1. Indywidualne doświadczenia pacjenta:
    • Korzyść: Pacjent może dokładniej opisać swoje doświadczenia, biorąc pod uwagę subiektywne odczucia związane z codziennymi czynnościami.
    • Przykład: Osoba z bólem kręgosłupa może precyzyjnie opisać, jakie ruchy sprawiają jej trudność.
  2. Celowość terapeutyczna:
    • Korzyść: Spersonalizowana ocena pozwala na dostosowanie planu terapeutycznego do konkretnych potrzeb i celów pacjenta.
    • Przykład: Osoba pragnąca powrócić do uprawiania hobby może mieć unikalne cele terapeutyczne.
  3. Zrozumienie własnych możliwości i ograniczeń:
    •  Korzyść: Pacjent może lepiej zrozumieć, w jakim stopniu choroba wpływa na jego zdolność do wykonywania określonych czynności.
    •  Przykład: Osoba z chorobą przewlekłą może bardziej świadomie zarządzać swoimi aktywnościami dzięki spersonalizowanej ocenie.
  4. Motywacja do uczestnictwa:
    •  Korzyść: Świadomość, że ocena uwzględnia indywidualne cele, motywuje pacjenta do bardziej aktywnego uczestnictwa w procesie terapeutycznym.
    •  Przykład: Znając spersonalizowane cele, pacjent jest bardziej zaangażowany w codzienne ćwiczenia.
  5.  Lepsze dopasowanie interwencji terapeutycznych:
    • Korzyść: Spersonalizowana ocena pozwala na bardziej precyzyjne dopasowanie metod leczenia do unikalnych potrzeb pacjenta.
    • Przykład: Dla osoby z chorobą neurologiczną skupienie na konkretnej formie terapii może przynieść lepsze efekty.
  6. Równowaga między cielesnym a psychospołecznym aspektem zdrowia:
    • Korzyść: Uwzględnienie subiektywnego aspektu oceny umożliwia równoważenie parametrów fizycznych i psychospołecznych.
    • Przykład: Ocena wpływu choroby na relacje społeczne może być równie ważna, co parametry medyczne.

Spersonalizowana ocena stawia pacjenta w centrum procesu diagnostycznego, co sprzyja bardziej kompleksowemu zrozumieniu jego stanu zdrowia oraz skuteczniejszemu i zindywidualizowanemu podejściu terapeutycznemu. To podejście nie tylko dostarcza wartościowych informacji klinicznych, ale także buduje zaufanie i motywację pacjenta do aktywnego uczestnictwa w procesie leczenia.