Podmioty lecznicze

3.2. Kwalifikacje a kompetencje a uprawnienia

Minimalne kwalifikacje do wykonywania zawodów uregulowanych prawnie są rozpisane w randze ustawy i rozporządzeń. Akty prawne te określają minimalny poziom wykształcenia, sposób powoływania szkół, kwestie akredytacji kierunków i ich nadzoru. Dzięki temu osoby wykonujące zawody regulowane prawnie uzyskują odpowiednie uprawnienia. W ramach rozwoju zawodowego osoba może w ramach kształcenia formalnego lub nieformalnego nabyć dodatkowe kwalifikacje, które będą również uprawniać do wykonywania czynności z nimi związanymi poza niezbędne ustawowe minimum.

W przypadku zawodów nieuregulowanych prawnie nie zdefiniowano ustawowo minimalnych kwalifikacji do ich wykonywania, w związku z czym osobą uprawnioną do wykonywania nieuregulowanego zawodu ochrony zdrowia jest osobą, która nabyła jakiekolwiek kwalifikacje w danej dziedzinie ochrony zdrowia i nie naraża nikogo na znaczny uszczerbek na zdrowiu.

 W przypadku zaistniałej szkody w wyniku winy osoba wykonująca regulowany czy nieregulowany zawód ochrony zdrowia ma w obowiązku zadość uczynić. Za winę uznaje się zarówno bezpośrednie spowodowanie krzywdy, ale także bezpośrednią krzywdę wynikającą z braku działań lub bezpośrednią krzywdę wynikającą z błędnych działań. Częściowe zadośćuczynienie należy również spełnić w przypadku pośredniej szkody będącej nieuniknionym następstwem pierwotnej bezpośredniej szkody. W przypadku pośredniej szkody, której ozna było jednak uniknąć kierując się myśleniem zdrowo-rozsądkowym i ogólnym pojęciem o świecie zadośćuczynienie nie przynależy

Kwalifikacje do wykonywania działań leczniczych (zawodowych i niezawodowych) można zdobyć poprzez:

• Ukończenie szkoły wyższej
• Ukończenie szkolenia specjalizacyjnego
• Ukończenie studiów podyplomowych
• Ukończenie szkoły średniej
• Ukończenie kursu
• Samokształcenie kierowane
• Samodoskonalenie się
• Talent naturalny
• Dar od Boga