12.3 Technika głaskania – aktywowanie powierzchniowych przepływów energetycznych.

1. Technika głaskania – aktywowanie powierzchniowych przepływów energetycznych

Głaskanie w masażu bioenergetycznym jest jedną z podstawowych technik manualnych, której celem jest inicjacja i aktywacja przepływu energii w warstwach powierzchniowych ciała. Technika ta, znana również jako „dotyk otwierający” w słowiańskiej i aryjskiej tradycji, bazuje na łagodnych, długich ruchach, które działają harmonizująco na aurę, pobudzają mikrokrążenie energetyczne i przywracają równowagę pomiędzy ciałem fizycznym a duchowym.

1. Rola głaskania w bioenergetyce

Głaskanie nie jest tylko prostym ruchem manualnym, lecz przede wszystkim aktem subtelnego przekazu energii terapeutycznej. W tradycji słowiańskiej ruch ten był utożsamiany z „otwieraniem bram” energetycznych, które umożliwiają swobodny przepływ sił życiowych. W aryjskich księgach akszy określano go jako technikę „pierwszego dotyku,” w której energia Pana wnika do ciała przez powierzchnię skóry, inicjując proces uzdrawiania.

• Chrześcijańska perspektywa: Głaskanie symbolizuje delikatne działanie Ducha Świętego, który działa na poziomie duchowym i cielesnym, wprowadzając pokój i równowagę.
• Aryjskie znaczenie: Ruch głaskania to jak pierwszy powiew wiatru nad duszą klienta, otwierający przestrzeń dla głębszej pracy energetycznej.

2. Technika wykonania głaskania

Głaskanie w masażu bioenergetycznym wykonuje się z pełnym zaangażowaniem dłoni terapeuty, które przesuwają się po powierzchni skóry w sposób delikatny, płynny i rytmiczny. Kluczowe elementy techniki obejmują:

• Pozycję dłoni: Dłonie powinny być rozluźnione, a palce lekko rozsunięte, co umożliwia równomierny przepływ energii przez całe wnętrze dłoni.
• Kierunek ruchu: Ruchy zazwyczaj podążają wzdłuż naturalnych linii energetycznych ciała (meridianów) – od kończyn w stronę centrum ciała (np. serca lub splotu słonecznego).
• Intensywność: Nacisk powinien być minimalny, tak aby wywoływać jedynie subtelne odczucia na skórze. Energia przenika przez wierzchnie warstwy ciała, budząc ukryte przepływy energetyczne.

2.1. Etapy głaskania

1. Ruch wstępny: Dłonie terapeuty wykonują delikatne, okrężne ruchy wzdłuż ciała klienta, przygotowując pole energetyczne do dalszej pracy.
2. Głaskanie kierunkowe: Przesuwanie dłoni wzdłuż określonych meridianów lub stref ciała (np. od stóp w stronę bioder, od dłoni ku ramionom).
3. Głaskanie zamykające: Końcowe ruchy są powolniejsze i głębsze, mające na celu ugruntowanie energii w ciele klienta.

3. Wizualizacje w trakcie głaskania

W masażu bioenergetycznym głaskanie jest wzbogacane o wizualizacje, które wspierają przepływ energii. Warto podkreślić, że wizualizacje te odzwierciedlają tradycje słowiańskie, chrześcijańskie i aryjskie, łącząc duchowość z praktyką terapeutyczną.

3.1. Strumień światła

• Opis: Terapeuta wyobraża sobie, że jego dłonie promieniują złotym światłem, które delikatnie przepływa przez powierzchnię skóry klienta, otwierając kanały energetyczne i wprowadzając harmonię.
• Symbolika: Światło symbolizuje Boską obecność, która działa poprzez terapeuty jako narzędzie uzdrawiania.

3.2. Fale energetyczne

• Opis: Podczas głaskania terapeuta wizualizuje delikatne fale energetyczne rozchodzące się od jego dłoni wzdłuż ciała klienta, jak kręgi na wodzie.
• Symbolika: Fale te reprezentują spokój i łagodność, przywracając harmonię w powierzchniowych warstwach ciała energetycznego.

3.3. Kwiat energetyczny

• Opis: Terapeuta wyobraża sobie, że podczas każdego ruchu dłoni na skórze rozkwita niewidzialny kwiat energetyczny, który pobudza czystość i witalność w ciele klienta.
• Symbolika: Kwiat jest symbolem życia, odrodzenia i boskiej doskonałości w tradycjach aryjskich i słowiańskich.

4. Energetyczna reakcja ciała klienta

Pod wpływem głaskania ciało klienta zaczyna reagować na poziomie subtelnych energii. Reakcje te obejmują:

• Otwarcie aury: Głaskanie rozluźnia napięcia w aurze klienta, otwierając ją na przepływ energii terapeutycznej.
• Pobudzenie powierzchniowych meridianów: Lekki dotyk wspomaga cyrkulację energii w wierzchnich warstwach ciała, przygotowując je na głębszą pracę manualną.
• Łagodzenie napięć emocjonalnych: Subtelny kontakt z powierzchnią skóry wprowadza klienta w stan głębokiego relaksu, uwalniając nagromadzone emocje.

5. Synchronizacja głaskania z oddechem

Podczas głaskania terapeuta dostosowuje swoje ruchy do rytmu oddechu klienta. Synchronizacja ta wzmacnia przepływ energii i sprzyja głębszemu odprężeniu.

• Technika: Głaskanie odbywa się podczas wydechu klienta, co wspiera uwalnianie napięć energetycznych i emocjonalnych.
• Efekt: Ruchy dłoni stają się nośnikiem spokoju i harmonii, wprowadzając klienta w stan medytacyjny.

6. Intencje terapeutyczne w głaskaniu

Każdy ruch dłoni terapeuty powinien być wspierany odpowiednią intencją, która nadaje technice głębsze znaczenie duchowe. Przykładowe intencje:

• „Niech energia miłości i harmonii przepływa przez moje dłonie do ciała i duszy tego człowieka.”
• „Niech dotyk przynosi ukojenie i spokój, otwierając drogi uzdrowienia.”
• „Niech powierzchnia skóry odczuwa delikatność Boskiego działania.”

Głaskanie w masażu bioenergetycznym to technika, która, choć pozornie prosta, niesie głębokie znaczenie duchowe i energetyczne. Poprzez odpowiednią technikę, wizualizacje i intencje, terapeuta może aktywować powierzchniowe przepływy energii, wprowadzając klienta w stan harmonii i wewnętrznego spokoju.