2.2 + Źródła energii życiowej we wszechświecie

2. Cechy wspólne religii i wierzeń plemion aryjskich:

Politeizm – wiara w wielu bogów i boginie.
Kult natury – czczenie sił natury, takich jak słońce, księżyc, woda, ogień, ziemia.
Rytuały i ofiary – obrzędy mające na celu zadowolenie bogów i zapewnienie ochrony.
Wierzenia w życie pozagrobowe – istnienie świata duchowego lub życia po śmierci.
Bóstwa związane z siłami wojny i zwycięstwem – bóstwa patronujące wojnie, wojownikom i zwycięstwom.
Kult przodków – szacunek i oddawanie czci przodkom, którzy odgrywali rolę duchowych przewodników.
Sacrum i profanum – wyraźne oddzielenie przestrzeni świętej od zwykłej, codziennej.
Wierzenia o równowadze i harmonii – wiara w konieczność utrzymywania harmonii w przyrodzie i życiu człowieka.
Symbolika i mistycyzm – bogata symbolika w mitologii oraz w religijnych obrzędach.
Bóstwa opiekuńcze – bóstwa chroniące konkretne aspekty życia, takie jak rodzina, płodność, rolnictwo, plony.
Szamanizm i kontakt z duchami – kontaktowanie się z duchami natury lub przodkami poprzez szamańskie rytuały.
Transcendencja – dążenie do osiągnięcia wyższego stanu duchowego lub doskonałości.
Znaczenie rytualnych działań – wielka rola rytuałów, świąt, ceremonii w życiu codziennym.
Hierarchia duchowa – obecność kapłanów, mistrzów lub przewodników duchowych.
Równowaga między ciałem a duchem – wiara w wpływ duchowości na zdrowie fizyczne.
Wierzenia w karmę i reinkarnację – przekonanie, że działania w życiu obecnym mają wpływ na przyszłe inkarnacje.
Pojęcie „świętej mocy” – obecność mistycznej siły lub energii przenikającej wszechświat, którą można wykorzystać w rytuałach.
Wartość cnót wojowniczych – honor, odwaga, lojalność i waleczność jako cnoty cenione w społeczeństwie.
Podziały na klasy społeczne – system kastowy lub hierarchia społeczna, w której przypisane są różne role duchowe i społeczne.
Wielkie cykle czasu – przekonanie o istnieniu cyklicznych procesów w historii, w tym wiecznych obiegów natury.
Szacunek do wiedzy i mądrości – wiedza duchowa i filozoficzna jako cenne dobra, których poszukiwanie miało głęboki sens.
Święte teksty i nauki – istnienie tekstów lub pism uznawanych za święte, pełniących rolę przewodników duchowych i moralnych.
Symbole ochronne – stosowanie symboli, talizmanów i amuletów jako środków ochrony przed złem.
Modlitwy i śpiewy – wyrażanie czci bogom przez modlitwy, pieśni, recytacje mantr lub hymny.
Magia rytualna – stosowanie rytualnych praktyk mających na celu wywołanie określonych efektów, np. uzdrowienie lub ochronę.
Poszukiwanie harmonii z kosmosem – dążenie do zrozumienia i osiągnięcia harmonii z wszechświatem i jego naturalnymi cyklami.
Bóstwa rolnictwa i płodności – czczenie bogów związanych z urodzajem, rolnictwem, cyklem natury.
Duchowy związek z ziemią – głęboka więź z ziemią, która jest traktowana jako święta i dająca życie.
Etyka związana z życiem w społeczności – przepisy moralne dotyczące współżycia z innymi członkami plemienia.
Postawy ascetyczne – praktykowanie wyrzeczeń lub prostego życia w celu osiągnięcia wyższych celów duchowych.