1.4 Rola energoterapeuty w pracy z dzieckiem
3. Budowanie relacji opartych na zaufaniu i szacunku w pracy z dzieckiem
Budowanie relacji opartych na zaufaniu i szacunku jest jednym z najważniejszych aspektów energoterapii dziecięcej, wymagającym nie tylko odpowiednich umiejętności technicznych, ale także głębokiej wrażliwości emocjonalnej i etycznej. Eksperci podkreślają, że harmonijna współpraca z dzieckiem jest podstawą skuteczności wszelkich działań terapeutycznych i wspomagających.
Kluczowe zasady budowania relacji
Zrozumienie potrzeb dziecka
Każde dziecko, szczególnie w wieku 1–7 lat, posiada wyjątkową osobowość, potrzeby emocjonalne i poziom zrozumienia otaczającego świata. Terapia powinna opierać się na indywidualnym podejściu, które uwzględnia te różnice. Energoterapeuta musi obserwować dziecko, rozpoznawać jego sygnały werbalne i niewerbalne oraz reagować w sposób wspierający i delikatny.Empatia i cierpliwość
Relacja oparta na zaufaniu wymaga od terapeuty autentycznej empatii i gotowości do wysłuchania dziecka. Ważne jest, aby terapeuta wykazywał cierpliwość w procesie nawiązywania kontaktu, dostosowując tempo pracy do tempa akceptacji dziecka.Komunikacja dostosowana do wieku dziecka
Skuteczna komunikacja z dzieckiem polega na używaniu prostego języka, który jest dostosowany do jego poziomu rozwoju. Eksperci sugerują stosowanie obrazowych porównań i metafor, które pomagają dziecku zrozumieć abstrakcyjne koncepcje związane z energią, np. porównywanie energii do światła lub ciepła.Równość i szacunek w relacji
Dziecko powinno czuć się równorzędnym uczestnikiem procesu terapeutycznego. Terapeuta nie narzuca swojej woli ani oczekiwań, lecz tworzy atmosferę otwartości i akceptacji. Wykazywanie szacunku wobec emocji, myśli i potrzeb dziecka buduje jego poczucie bezpieczeństwa.
Strategie wzmacniania zaufania
Rytuał powitania i pożegnania
Powtarzające się, pozytywne rytuały – np. wspólne oddechy, delikatne uściskanie dłoni lub słowa uznania – tworzą poczucie przewidywalności i stabilności, które dziecko szybko zaczyna kojarzyć z bezpieczeństwem i komfortem.Nawiązanie kontaktu wzrokowego i postawy otwartości
Kontrolowany kontakt wzrokowy, spokojna mowa ciała oraz uśmiech są podstawą budowania więzi energetycznej i emocjonalnej. Dziecko musi widzieć, że terapeuta jest skoncentrowany i obecny.Unikanie nacisku i przymusu
Ważne jest, aby dziecko nigdy nie czuło się zmuszane do uczestnictwa w sesji. Jeśli wykazuje opór, należy podejść do tego z wyrozumiałością i zaproponować alternatywne formy działania, np. zabawę lub swobodną rozmowę.
Znaczenie atmosfery terapeutycznej
Eksperci zwracają uwagę na istotność stworzenia przestrzeni, w której dziecko czuje się w pełni zaakceptowane. W tym celu terapeuta powinien:
- zapewnić spokojne, harmonijne otoczenie wolne od hałasu i zakłóceń,
- zadbać o elementy wspierające, np. miękkie światło, naturalne zapachy czy delikatną muzykę w tle,
- jasno ustalić granice i zasady, które dają dziecku poczucie struktury i bezpieczeństwa.
Przykłady praktyczne
Dialog w trakcie sesji
Terapeuta może zadawać dziecku pytania dotyczące jego samopoczucia, np.: „Jak myślisz, jak wygląda dzisiaj twoje światło w środku?” lub „Co twoje serduszko chciałoby powiedzieć?”. Takie pytania wzmacniają samoświadomość dziecka i wspierają proces terapeutyczny.Integracja rodzica/opiekuna
W młodszych grupach wiekowych obecność rodzica lub opiekuna podczas sesji może być nieocenionym wsparciem dla dziecka. Eksperci sugerują, by terapeuta włączył rodzica w proste techniki wspierania energii dziecka, np. wspólne głaskanie lub przytulanie, które wzmacniają więź rodzic-dziecko.
Znaczenie dla efektywności terapii
Relacja oparta na zaufaniu i szacunku jest nie tylko podstawą efektywności energoterapii dziecięcej, ale także czynnikiem, który może trwale wpłynąć na poczucie bezpieczeństwa dziecka w innych relacjach. Jak podkreślają badacze, dzieci, które doświadczają akceptacji i harmonii podczas terapii, mają większą zdolność do samoregulacji emocjonalnej i energetycznej, co przekłada się na ich ogólny rozwój fizyczny, emocjonalny i duchowy.