1.4 Rola energoterapeuty w pracy z dzieckiem

2. Etyczne podejście do pracy z dziećmi i ich rodzinami

Praca z dziećmi w wieku 1-7 lat wymaga wyjątkowego podejścia etycznego, które respektuje zarówno ich potrzeby rozwojowe, jak i oczekiwania rodziny. Etyka w energoterapii dziecięcej jest nie tylko fundamentem zaufania między terapeutą a rodziną, ale także zapewnia dziecku bezpieczeństwo fizyczne, emocjonalne i energetyczne. Poniżej przedstawiono kluczowe aspekty etycznego podejścia w pracy energoterapeutycznej z dziećmi.

1. Ochrona dobrostanu dziecka jako priorytet

• Podmiotowe traktowanie dziecka: Mimo młodego wieku dziecka, terapeuta powinien traktować je jako podmiot terapii, z pełnym poszanowaniem jego indywidualności, potrzeb i ograniczeń. Oznacza to, że wszystkie decyzje terapeutyczne muszą być podejmowane z myślą o najlepszym interesie dziecka, a nie wygodzie terapeuty czy oczekiwaniach rodziców.
• Zasada „brak przymusu”: Terapia powinna być prowadzona wyłącznie za zgodą dziecka, nawet w sytuacjach, gdy nie potrafi ono werbalnie wyrazić swojej opinii. Zwraca się uwagę na mowę ciała, emocje i reakcje dziecka jako sygnały akceptacji lub sprzeciwu.

2. Transparentność w relacjach z rodzicami i opiekunami

• Wyjaśnienie celu i metod terapii: Rodzice powinni otrzymać jasne i szczegółowe informacje na temat technik stosowanych w terapii, ich celów, potencjalnych korzyści oraz ograniczeń. Eksperci sugerują, aby unikać nadmiernych obietnic, które mogą wzbudzać nierealistyczne oczekiwania.
• Zaangażowanie rodziców w proces terapeutyczny: Terapia dziecięca powinna być procesem opartym na współpracy z rodzicami lub opiekunami. Energoterapeuta ma obowiązek regularnie informować ich o postępach dziecka, udzielać wskazówek dotyczących wspierania harmonii energetycznej w domu oraz uwzględniać ich obserwacje i sugestie.
• Pisemna zgoda na terapię: W większości przypadków wskazane jest uzyskanie pisemnej zgody rodziców na przeprowadzenie terapii, co zabezpiecza zarówno rodzinę, jak i terapeutę.

3. Poszanowanie granic dziecka i rodziny

• Fizyczne i emocjonalne granice: W pracy z dziećmi niezwykle ważne jest przestrzeganie granic zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Energoterapeuta nie powinien naruszać przestrzeni osobistej dziecka bez wyraźnej zgody ani angażować się w działania mogące być odebrane jako niewłaściwe.
• Kontekst kulturowy i światopoglądowy: Terapeuta musi respektować przekonania kulturowe, religijne i filozoficzne rodziny dziecka. W przypadku różnic światopoglądowych terapeuta powinien unikać narzucania własnych przekonań, skupiając się na technikach akceptowalnych przez rodzinę.
• Dyskrecja i ochrona danych osobowych: Wszystkie informacje dotyczące dziecka i jego rodziny muszą być traktowane jako poufne. Terapeuta ma obowiązek zachować tajemnicę zawodową, z wyjątkiem sytuacji, gdy zdrowie lub życie dziecka jest zagrożone.

4. Unikanie manipulacji i nadużyć

• Unikanie wywierania presji: Rodzice i opiekunowie nie powinni być zmuszani do kontynuowania terapii wbrew ich woli lub przekonaniom. Wszelkie sugestie dotyczące dalszego postępowania muszą być przedstawiane w sposób neutralny i otwarty.
• Transparentność w kwestiach finansowych: Terapeuta ma obowiązek jasno określić koszty terapii oraz ewentualne dodatkowe opłaty. Eksperci zaznaczają, że nieetyczne jest wprowadzanie ukrytych kosztów lub oferowanie „gwarancji” uzdrowienia w zamian za dodatkowe płatności.

5. Świadomość własnych ograniczeń

• Zrozumienie zakresu kompetencji: Energoterapeuta musi być świadomy swoich kompetencji i ograniczeń. W przypadku problemów wymagających interwencji specjalistycznej (np. medycznej, psychologicznej), terapeuta powinien skierować dziecko do odpowiedniego specjalisty.
• Ciągłe doskonalenie zawodowe: Eksperci podkreślają, że odpowiedzialność etyczna obejmuje również obowiązek regularnego poszerzania wiedzy i umiejętności poprzez udział w szkoleniach, warsztatach i kursach związanych z energoterapią dziecięcą.

6. Promowanie autonomii dziecka i rodziny

• Wspieranie samodzielności rodziny: Terapeuta powinien dążyć do tego, aby rodzice stali się samodzielnymi opiekunami energetycznego dobrostanu dziecka, oferując im wskazówki dotyczące codziennych praktyk wspierających harmonię energetyczną w domu.
• Edukacja jako kluczowy element terapii: Eksperci zwracają uwagę na znaczenie edukowania rodziców i opiekunów w zakresie podstaw energoterapii, co zwiększa ich świadomość i zaangażowanie w proces terapeutyczny.

Podsumowanie

Etyczne podejście w energoterapii dziecięcej jest nieodzownym elementem pracy z dziećmi i ich rodzinami. Opiera się ono na ochronie dobrostanu dziecka, transparentności w relacjach z rodzicami, poszanowaniu granic i przekonań, unikaniu nadużyć oraz promowaniu autonomii dziecka i rodziny. Właściwe przestrzeganie zasad etycznych wzmacnia zaufanie, które jest podstawą skuteczności terapii, a także gwarantuje, że proces uzdrawiania przebiega w sposób odpowiedzialny, profesjonalny i zgodny z najlepszym interesem dziecka.